اخبار و مطالب ورزشي

واليبال

واليبال (به انگليسي: Volleyball)يك ورزش تيميو ششمين ورزش محبوب،و گسترده‌ترين ورزش در بيشتر كشورهاي جهان است كه در آن بازيكنان در دو تيم شش نفره، در دو سوي توري قرار مي‌گيرند و تلاش مي‌كنند تا طبق قوانين بازي، توپ را از روي تور در زمين تيم مقابل فرودآورند. طول زمين واليبال ۱۸ متر و عرض آن ۹ است. هرتيم بايد ۳ ست (يا دست) از ۵ پنج ست بازي را برنده، تا بتواند پيروز مسابقه شود.

واليبال در سال ۱۸۹۵در كشور آمريكاو توسط ويلهام مورگان ابداع شد. سپس به سرعت فراگير شد؛ به‌طوري كه در المپيك ۱۹۶۴ توكيوبراي نخستين بار در برنامه بازي‌هاي المپيك قرار گرفت و امروزه تقريباً در تمام دنيا بازي مي‌شود. اين رشته تقريباً براي تمام گروه‌هاي سني مناسب است و وسايل بازي شامل توپو تور است. امروزه، بيش از ۸۰۰ ميليون بازيكن واليبال در سراسر جهان وجود دارند، كه ۴۶ ميليون نفر از آنها از ايالات متحده آمريكا هستند.

قهرماني واليبال جهانقديمي‌ترين و مهم‌ترين رويداد واليبال پس از المپيكاست كه هر چهار سال يك‌بار با شركت تيم‌هاي ملي واليبال مردان و زنان برتر دنيا در يكي از كشورهاي جهان برگزار مي‌شود. علاوه بر اين، جام جهاني واليبال، ليگ جهاني واليبالو جام بزرگ واليبال قهرمانان جهانبه‌ترتيب معتبرترين تورنومنت‌هاي واليبال در جهان هستند. ليگ‌هاي متعددي از جمله ليگ واليبال مردان ايتالياو پرو آدر كشورهاي مختلف به‌وجود آمده‌اند كه جزو مسابقات داخلي آن كشور محسوب مي‌شوند.

قوانين و مقررات
زمين استاندارد واليبال

طبق قوانيني كه توسط فدراسيون بين‌المللي واليبالنوشته شده‌است، زمين بازي واليبال بايد مستطيلي‌شكل، و طول آن ۱۸ متر (۶۰فوت)و عرض آن ۹ متر (۳۰ فوت) باشد. خط وسط كه در مركز آن قرار دارد، زمين را به دو قسمت ۹ متري تقسيم مي‌كند، و هم‌چنين در ۳ متري از هرطرف آن، خط حمله يا خط پايان قرار دارد. تور واليبال نيز به طور مستقيم بالاي خط مركز، و ارتفاع آن ۲.۴۳ متر (۸ فوت) براي مردان، و ۲.۲۴ متر (۷ فوت و ۴اينچ) براي زنان است. در استانداردهاي واليبال، حاشيه‌هاي زمين حداقل بايد نزديك ۲متر (۶ فوت) در هرطرف با خط زمين فاصله داشته باشد. سقف سالن نيز بايد فضاي بازي عاري از هرگونه موانع به ارتفاع ۷ متر (۲۳ فوت) از كف زمين باشد. تمام خط‌هاي كشيده شده در زمين بازي نيز، ۵ سانتي متر (۲ اينچ) ضخامت دارند.

روش چرخش در بازي واليبال

پس از دريافت امتياز توسط تيم، اعضاي آن بايد در جهت عقربه‌هاي ساعت در زمين بچرخند. اين يك نكته مهم و جزو تاكتيك‌هاي واليبال سالني به حساب مي‌آيد. اين تاكتيك باعث مي‌شود كه تمام بازيكنان در تمام مناطق بازي كنند و هميشه در منطقه دفاع يا حمله نباشند. همانند شكل كه با چرخش منظقه «۲» به منطقه «۱»، به همين ترتيب تمام مناطق جايگزين يكديگر مي‌شود. يك تيم بايد حتما قبل سرويس تيم مقابل، در جهت عقربه‌هاي ساعت بچرخد. هنگامي كه سرويس زده مي‌شود، بازيكنان جلوي خط حمله مي‌توانند موقعيت‌هاي خود را تغيير دهند و حركت كنند اما بازيكنان پشت خط نمي‌توانند به جلوي آن بيايند و دفاع يا حمله كنند. آن‌ها بايد تمام اقدامات حمله را از پشت خط حمله انجام دهند.
توپ

در استانداردها، توپ بايد به شكل كروي (گرد) و از جنس چرم انعطاف پذير يا چرم مصنوعي باشد. درغير اين صورت بايد از لاستيك يا موارد مشابه اين دست ساخته شده باشد. رنگ توپ مي‌تواند هم يكنواخت و هم تركيبي از رنگ‌ها باشد. بعد از آزمايش بسياري كه فدراسيون جهاني از رنگ‌هاي مختلف براي توپ گرفت، يك آزمايش را با رنگ‌هاي زرد، آبي و سفيد در مسابقات قهرماني جهاني در سال ۱۹۹۸ژاپن انجام داد؛ كه معرفي اين توپ، جاي توپ‌هاي سفيد سنتي شد.در توپ‌هاي از جنس چرم مصنوعي، رنگ تركيبي مورد استفاده در مسابقات رسمي بين‌المللي بايد با استانداردهاي فدراسيون واليبال منطبق باشد. در استانداردهاي بين‌المللي، پيرامون توپ ۶۵ تا ۶۷سانتي مترو وزن آن ۲۶۰ تا ۲۸۰ گرم است. فشار داخل توپ نيز بايد ۰٫۳ تا ۰٫۳۲۵ كيلوگرم بر سانتيمتر مربع باشد.
داوري

هر مسابقهٔ واليبال دو داور اصلي دارد يكي داور اول كه در بالاي تور مي‌باشد و ديگري داور دوم مي‌باشد كه روبروي داور اول مي‌ايستد و در مواقعي خاص اجازهٔ سوت زدن نيز دارد. چهار داور خط دور تا دور زمين واليبال مي‌ايستند و با پرچم داور اول را در امر قضاوت ياري مي‌دهند. دو داور هم پشت ميز منشي هستند يكي داور منشي و ديگري هم كمك منشي كه كار ثبت امتيازات، تعوبض‌ها و اخطارها را بر عهده دارند. سرداور هم به عنوان ناظر مي‌بايست در تمام ديدارها حضور داشته باشد.
ديگر

پاس بالاي سر، يكي از مشخص‌ترين عمليات واليبال است.
هرگز نبايد به توپ مشت زد، بلكه بايد آن را با دو دست پاس داد. پاس دادن از عقب نيز نشان‌دهنده همين عمل است.
پاس دادن، ست زدن و فرستادن توپ‌هاي بلند از بالاي تور صورت مي‌گيرد.
حركت توپ در هوا در پرتاب آرام توپ از بالاي تور اجرا مي‌شود.
اگر قبل از تماس با توپ دست‌ها دور شوند، توپ به وسط پيشاني برخورد خواهد كرد.
هميشه بايد به توپ نگاه كرد. ابتدا پاها را حركت داده، آن‌ها را خم كرده و بدن را در زير توپ قرار داد. به منظور حفظ تعادل و توازن يكي از پاها را به آرامي در جلوي پاي ديگر قرار داده، زانوها را خم كرده و سپس بايد تمام بدن را راست كرد. به عنوان يك قانون كلي شست‌ها را در حالت اشاره به طرف عقب و بيني نگهداريد. بازوها را راحت قرار داده و تا آن جايي كه امكان دارد حركات را بسيار ساده انجام داد. شست و دو انگشت اول به اين عمل قدرت بخشيده و بقيه انگشتان به آن جهت مي‌دهند.
بهترين و معمول‌ترين مرحله واليبال (حركت توپ در هوا) مي‌باشد. برخي معتقدند كه براي شروع تمرينات مي‌توان از بادكنك استفاده كرد. تمرين پرتاب توپ پس از پرش براي گرفتن آن بسيار موثر است و مفيد. البته هميشه پس از رسيدن توپ به نقطه اوج اين عمل را انجام ندهيد.
فشار داخل توپ، ۰٫۳ تا ۰٫۳۲۵ (كيلوگرم بر سانتيمتر مربع) است.
به طور كلي به كسي كه به عنوان پيشه و حرفه خود به بازي واليبال مي‌پردازد بازيكن واليبال گفته مي‌شود.
هر تيم شامل ۱۲ بازيكن مي‌شود.. كه ۶ نفر آن‌ها در زمين قرار دارند.
سه بازيكن در خط جلو و سه بازيكن در خط عقب قرار مي‌گيرند.
هر تيم داراي ۶ تعويض است و هر بازيكن مي‌تواند ۲ بار تعويض شود، يعني هر بازيكن مي‌تواند يك بار داخل و يك بار خارج شود.
زماني كه توپ سرو مي‌شود، سه بازيكن خط جلو بايد در جلوي بازيكنان خط عقب قرار گيرند.
بازيكن از قطاع دايره سمت راست خط عقب با يك دست سرو مي‌زند.
زماني كه توپ در زمين وارد مي‌شود، بازيكنان مي‌توانند براي پرتاب توپ به هر نقطه‌اي حركت كنند، حتي اجازه دارند كه براي جلوگيري از تماس توپ با زمين، به خارج از زمين بروند.

دو تيم ۶ نفري با يكديگر روبرو مي‌شوند. داور در بالاي تور قرار گرفته و ناظر بر اجراي مسابقه بوده و سوتي در دست دارد. سرداور نيز مقابل او قرار مي‌گيرد. در اينجا تيمي كه سرويس را دريافت مي‌كند، منتظر توپ مي‌شود. بازيكنان در وضعيت آماده‌باش بوده و دست‌ها، انگشتان، بازوها و پاها در حالات مطلوب قرار مي‌گيرند. بازيكنان در مركز زمين مي‌ايستند و در اين محل بيشتر حمله‌ها شكل مي‌گيرد، به طوري كه يكي از آن‌ها در نزديك تور ايستاده و بقيه بازيكنان فرم w را تشكيل مي‌دهند.

معمولاً ضربهٔ اول متعلق به پاسور نمي‌باشد و هنگام دريافت، بازيكنان بايد توپ زده شده توسط تيم مقابل را به دست پاسور رسانده تا او توپ را به ديگر بازيكنان پاس دهد و آنها توپ را به زمين مقابل بفرستند.

سرويس

سرويس زدن عملي است كه به منظور وارد كردن توپ در بازي به كار مي‌رود.

در هنگام سرويس زدن بايد به نكات زير توجه كرد:

۱٫ هنگام ضربه زدن به توپ (سرويس) حتماً بايد توپ را به اندازه كافي و به دور از هر دودست پرتاب كرد و با يك دست به توپ ضربه زده شود.

۲٫ هنگام سرويس زدن نبايد پاها را روي خط و يا درون زمين خودي قرار داد و بايد از خط فاصله داشته باشد.

۳٫ توپ حتماً بايد از تور عبور كرده و درون زمين حريف پرتاب شود (قبلاً اگر هنگام سرويس زدن توپ به تور برخورد مي‌كرد خطا محسوب مي‌شد ولي در حال حاضر خطايي محسوب نمي‌شود).
انواع سرويس

۱- سرويس (Serve) : حركتي براي شروع رالي كه بازيكن با ضربه زدن به توپ از پشت خط انتهايي زمين توپ را به زمين حريف مي‌فرستد
۲-سرويس امتياز (Ace) :‌ سرويس كه مستقيما بدون بازگشت توپ به زمين خودي منجر به كسب امتياز شود.
۳- سرويس يك‌ضرب (Silver-Bullet Ace) : سرويسي كه با خوابيدن مستقيم در زمين حريف و بدون تماس بازيكنان حريف به امتياز تبديل شود.
۴- سرويس ساده روبه تور (Underhand Serve) : سرويس ساده‌اي كه بازيكن با يك دست و به حالت ايستاده به زير توپ ضربه مي‌زند و معمولا در واليبال حرفه‌اي كاربرد ندارد
۵- سرويس‌هوايي (Sky ball) : سرويسي كه در آن توپ ارتفاع زيادي دارد تا حريف را گمراه كند.
۶- سرويس چرخشي (Topspin Serve) : نوعي سرويس كه در آن بازيكن با چرخاندن مچ دست به توپ چرخشي در جهت جلو مي‌دهد تا توپ زودتر به زمين بخورد و مسير مستقيمي طي كند. سرويس چرخشي غير پرشي در واليبال حرفه‌اي كاربرد ندارد
۶-سرويس موجي (Float Serve) : نوعي سرويس كه در آن توپ بدون چرخش حركت مي‌كند تا مسير حركتش غيرقابل پيش‌بيني باشد.
۷-سرويس پرشي (Jump Serve) : نوعي سرويس كه بازيكن به هوا مي‌پرد و مانند يك مهاجم به توپ ضربه مي‌زند.
۸-سرويس پرشي موجي (Jump Float Serve) :‌ نوعي سرويس موجي كه بازيكن در هنگام ضربه زدن به بالا مي‌پرد.
۹- سرويس زن‌وشوهري (Husband & Wife Serve) : وقتي سرويس بين دو دريافت‌كننده تيم مقابل فرود بيايد و هر يك به اميد ديگري آن‌را رها كند.
۱۰- سرويس آبنباتي (Lollipop Serve) : سرويس ساده قوس‌دار
۱۱-سرويس پاولوفي (Pavlovian Serve) : سرويسي كه بلافاصله پس از سوت داور بدون هيچ تاملي زده شود.
۱۲- سرويس ملخي (Grasshopper Serve): سرويسي كه به نظر مي‌رسد به تور خواهد خورد اما به شكل عجيبي عبور كند
۱۳-پرده‌پوشي (Screening) : مسدود كردن ديد بازيكنان حريف در زمان سرويس زدن بازيكن خودي كه خطا محسوب مي‌شود
۱۴-تعويض سرويس (Side-out) : وقتي كه تيمي كه دريافت‌كننده سرويس است امتيازي كسب كند و حق سرويس‌زدن را به دست بياورد.

روش تمرين پليومتريك

اين روش تمرين در دهه ۱۹۶۰ توسط دانشمندان اتحاد جماهير شورويابداع شد. هدف اين بود كه قدرت پرش ورزشكاران روسي بيشتر شود. به تدريج اين تكنيك در بين تمام كشورها رواج پيدا كرد، چون ثابت شد اين روش در اكثر ورزش‌هايي كه نيازمند دويدن سريع و پرش هستند بسيار مؤثر است.

پليومتريك‌ها تمريناتي هستند كه عضلات را قادر مي‌سازند تا در كوتاه ترين زمان ممكن به حداكثر توان دست يابند. انجام اين تمرينات قدرت فوق‌العاده‌اي به فرد مي‌دهد و كمك مي‌كند تا پرش عمودي خود را -كه يكي از مهمترين ويژگي‌هاي يك واليباليست است- افزايش دهد. اين تمرينات مي‌تواند سرعت و عكس العمل فرد را در واليبال بسيار افزايش دهد و مي‌تواند حتي پرش وي را تا ۴۰-۵۰ اينچ و حتي تا ۶۰ اينچ (۱۰۰-۱۵۰ سانتي‌متر) افزايش دهد.

تمرين‌هاي پليومتريك در يك مدت كوتاه زماني نيروي زيادي را از سيستم عصبي و عضلاني ورزشكار مي‌گيرد، همچنين فشار زيادي را به مفاصل او وارد مي‌كند، اگر اين تمرينات خارج از برنامه ريزي صحيح و دقيق انجام گيرد ممكن است آسيب‌هاي سختي را بر روي مفاصل و عضلات ايجاد كند.

نمونه‌اي از پرش‌هاي پليومتريك، پرش‌هاي عمودي پشت سر هم و پرش‌هاي موسوم به box depth (عمق خرك) مي‌باشند كه هر دوي آنها براي واليباليست‌ها آشنا مي‌باشند. در هر دوي اين تمرينات، بدن نسبت به زمين عكس العمل نشان مي‌دهد. در هر دو تمرين ورزشكار روي زمين فرود مي‌آيد و بلافاصله دوباره بالا مي‌پرد. هنگامي كه پاها به زمين مي‌خورند، بدن (به ويژه عضلات پا) مجبور مي‌شوند كه وزن شخص را جذب كنند. اين نيرو كه باعث جذب وزن بدن مي‌شود در واقع انرژي است كه مي‌توان از آن بهره برد. اين انرژي براي مدت يك هزارم ثانيه ذخيره مي‌شود و سپس هنگامي كه عضلات شل مي‌شوند تلف مي‌شوند و از بين مي‌روند. كليد كار، بهره بردن از اين انرژي با حداكثر سرعت ممكن براي دوباره بلند شدن از زمين است و اين همان كاري است كه تمرينات عمودي پشت سر هم و پرش‌هاي box depth بدن را براي آن آماده مي‌كنند.

مسابقه‌هاي كشتي تا سال ۱۳۱۸ به آيين كشتي پهلواني برگزار مي‌شد اما در زمان رضاشاه و با گسترش فرهنگ جديد ورزشي باشگاه‌ها شكل گرفتند و اصول جديد ورزشي حاكم شد.

در تاريخچه كشتي پهلواني و ورزش‌هاي زورخانه‌اي آمده است كه ورزش و انجام حركات پهلواني جزو فعاليت‌هاي اصلي روزمره ايرانيان در دوران باستان بوده است جامعه آن زمان ارزش خاصي براي ورزشكاران خود قائل مي‌شوند چرا كه آنان به خاطر داشتن قدرت بدني و شجاعت روحي شكرگزار بوده و هرگاه كه نياز مي‌شد براي دفاع از خانواده و سرزمين خود در برابر دشمنان حاضر به جان فشاني بودند.

پهلوانان هميشه جايگاه ويژه‌اي در بين مردم و حاكمان داشته‌اند.

آن‌گاه سرنوشت جنگ‌ها را هم رقم مي‌زدند به اين ترتيب كه پهلوان‌ها دو طرف جنگ بدون درگير شدن لشگرها و با يك رقابت راه‌يافتن داستان پهلوانان به ادبيات و شعر ايران زمين،‌ پهلواني سرنوشت جنگ را مشخص مي‌كردند.

به وجود آمدن مرام نامه‌ها و فتوت‌ها و انتقال سينه‌ به سينه و نسل به نسل ماجراهاي پهلوانان در بين مردم ايران زمين، نشان دهنده نقش ويژه و تاثير گذار پهلوانان بر تاريخ ايران است.

لازم به ذكر است در زبان فارسي ايران باستان بيش از ۳۰ لغت در ارتباط با مفاهيم قهرمان و پهلوان وجود دارد كه خود اين موضوع ميزان علاقه وافر ايرانيان به قهرمانان و پهلوانان را مسلم و آشكارا مي‌كند.
از سابقه و تاريخ پيدايش اين رشته در ايران روايات مختلفي مطرح است اما كتاب تاريخ نشان مي‌دهد كه ۴۵۰۰ سال پيش در لرستان و بين‌النهرين آثاري وجود داشته كه حكايتگر وجود و اهميت داشتن ورزش و مهارت‌هايي است كه امروز «كشتي» ناميده مي‌شود.

نام كشتي از كمربندي به نام «كشتي» گرفته شده كه زرتشتيان هنگام خواندن دعا و پهلوانان براي كشتي‌گيران اين كمربند را سه بار دور كمر مي‌بستند آنها براي رويارويي با حريفان خود آن را به كمر مي‌بستند كه يادآور سه اصل زرتشت، گفتار نيك، كردار نيك و پندار نيك بود.

غير از آثار زرتشتيان،‌ نوشته‌هاي مورخين يوناني و روسي و همچنين شاهنامه فردوسي، همه دال بر اصالت و قدمت فرهنگ كشتي و پهلواني در ايران است.

باورود اسلام به ايران، آيين پهلواني رنگ مذهبي‌تري به خود گرفت و مورد توجه بيشتر انديشمندان و مردم واقع شد. برخي معتقدند آيين جوانمردي و فتوت نوعي تصوف عاميانه و كوچه بازاري است.

در دوران صفويه و زنديه، كشتي پهلواني دوراني طلايي و پر رونق خود را سپري كرد و در هر شهري صدها پهلوان و نوخواسته به كشتي گرفتن و آموختن فنون و آيين پهلواني مشغول بودند.

در دوران قاجار علاقه به كشتي چنان افزايش يافت كه ناصرالدين شاه شخصي به نام صاحب الدوله را مامور گسترش و توسعه كشتي كرد و رقابت پهلوانان را در ميادين مختلف شهر رواج داد.

هر سال با برگزاري رقابت‌ها، پهلوانان ايران از دل اين مسابقات معرفي مي‌شد و بازوبند پهلواني را به صورت امانت براي يك سال در اختيار مي‌گرفت كه در صورت تكرار اين قهرماني در سه سال پياپي صاحب بازوبند پهلواني شود.

كشتي پهلواني هر چند ريشه در تاريخ و فرهنگ ايران زمين دارد و با روح ايرانيان گره خورده اما در سال‌هاي اخير چندان مورد توجه مسئولان ورزشي قرار نگرفته است و به نظر مي‌رسد از رونق و نشاط گذشته برخوردار نيست.

ورزشي‌هاي زورخانه‌اي يكي ديگر از ورزش‌هاي پهلواني محسوب مي‌شود كه نام ديگر آن ورزش‌هاي باستاني ايرانيان است جايي كه در آن به ورزش‌هاي باستاني مي‌پردازند زورخانه نام دارد در زورخانه علاوه بر ورزش‌هاي زورخانه‌اي كشتي نيز گرفته ‌مي‌شد.

آيين‌هاي پهلواني و زورخانه‌اي در تاريخ ۲۵ آبان ۱۳۸۹ در فهرست ميراث معنوي يونسكو از سوي ايران به ثبت جهاني رسيد.

ورزش‌هاي زورخانه‌اي از قديمي‌ترين ورزش بدن سازي جهان معرفي شده است.

ورزش و انجام حركات پهلواني جزو فعاليت‌هاي اصلي روزمره ايرانيان در دوران باستان بوده است.
جامعه آن زمان ارزش خاصي براي ورزشكاراني قايل مي‌شد كه براي قدرت بدني و شجاعت روحي كه در اختيار داشتند، شكرگزار بوده‌اند.

برپايه تاريخ، زورخانه در حدود هفتصد سال پيش (قرن ۷ خورشيدي) به وسيله محمود معروف به پورياي ولي كه ظاهرا از مردم خوارزم بوده و گويا در سال ۷۷۲ هجري قمري، درگذشته به صورت امروزي باز سازمان دهي شده است.

با اين حال برپايه رفتار و منش تاريخي و اسطوره‌هاي ايران زورخانه مي‌تواند دست‌كم در ايران، تاريخي بسيار كهن تري داشته باشد چرا كه مردم ايران كه از ابتداي تاريخ نود به پهلواني و كشتي گيري و آمادگي جسماني نياز مبرم داشته‌اند تا به دستور زرتشت پيغمبر باستاني‌اش خود را براي يازي اهورا مزدا در چالش با اهريمن نيرومند سازند به همين دليل است كه همواره ضعف و زبوني را نكوهش كرده‌اند.

جايگاه زورخانه پيش از اسلام در زنده كردن جنبش ملي ايران و ستمنيز با بيگانگان و نيز رستاخير زبان پارسي و فرهنگ و آيين افتادگي و درسي كه از عهد باستان در ايران رواج داشته است، اهميت ويژه دارد و زرتشت زورخانه‌اي آداب و سنتي خاصي دارد.

آداب و سنتي كه با پيروي از پهلوانان و دلاوران افسانه‌اي دوره باستاني از پيشواي نخستين شيعيان و جوانمردان، خلق و خوي مردانگي و مروت و جوانمردي را در ورزش كاران بر مي‌انگيزد يا نيرو مي‌‌بخشد اين فضايل در قالب شعر و داستان‌هايي به صورت آهنگين به همراه ضرب زورخانه‌اي توسط مرشد براي بر انگيختن ورزشكاران در هنگام ورزش خوانده مي‌شود ورزشكاران همراه با نواختن مرشد حركات گروهي و يا فردي را به نمايش در مي‌آورد.

ورزش باستاني در بين ورزشكاران به احترام و ادب معروف است به محوري كه تمام حركات با رخصت گرفتن انجام مي شود و شعار ورزش باستاني پرورش روح و جسم است به محوري كه شيعيان زورخانه را مسجد دوم خود مي‌دانند.

ولي در فصل جديد ورزشكاران اين آداب‌و‌رسوم كم‌كم از بين رفته است و مذهب كمتر در اين ورزش ديده مي‌شود.

يكي ديگر از اصلي‌ترين آداب زورخانه اين است كه ورزشكاران بايد مواردي از قبيل فروتني و از خود گذشتگي مروت و مردانگي، سفره‌داري، كمك به فقرا و تنگدستان را رعايت كنند.

يكي از رسم‌هاي شيرين و معروف زورخانه گل‌ريزان است كه در جشن‌ها و اعياد و ميلادهاي چهارده معصوم در برخي موارد براي قدرداني از زحمات پيشكسوتان گرفته مي‌شود و در آخر مراسم دو جوان دو طرف سنگي را گرفته و دور مي‌زنند و مردم پول در آن لنگ مي‌اندازند.

در زورخانه حركات گوناگوني انجام مي‌شود كه شنو رفتن و نرمش، ميل گرفتن، پا زدن، سنگ گرفتن، چرخ زدن، ميل بازي و شيرين كاري بين پا از جمله و ورزشهاي زورخانه‌اي به حساب مي‌آيد.

ورزش زورخانه‌اي هم مانند برخي از ورزش‌ها مثل كاراته و كونگ‌‌فو ورزشكاران براساس رتبه‌اي كه دريافت مي‌كنند حركات را به نوبه خود انجام مي‌دهند اين رتبه‌بندي از رتبه يك كه ورزشكار يك سال سابقه دارد شروع شده تا به رتبه نهم كه سابقه ورزشكار به ۴۵ سال ورزش كردن مي‌رسد ختم مي‌شود.

رتبه نهم در ورزش‌هاي زورخانه‌اي داراي اهميت فراواني است و در اصطلاح به اين ورزشكاران كه سابقه زيادي دارند و با ورود و خروج اين ورزشكاران مرشد زنگي را مي‌نوزاد به آنها ورزشكاران زنگي گفته مي‌شود كه تعدادشان در كشور بسيار محدود مي‌باشد البته گفتني است كه سير بودن و داشتن مقام در مسابقات به كسب كردن رتبه قبل از زمان موعود تاثير دارد ورزشكار بعد از كسب كردن رتبه جديد امتيازات رتبه قبل نيز براي وي محسوب مي‌شود جايگاه امروزي ورزش‌هاي زورخانه‌اي نسبت به قبل تغيير زيادي كرده است اگرچه شايد امروز ورزش باستاني داراي رونق كمتري بوده، اما هنوز هم براي كساني كه در گودهاي زورخانه پير شده‌اند خاطره‌انگيز است.

امروزه در تهران ۵۰ زورخانه برقرار است كه از مهم‌ترين اين زورخانه‌ها مي‌توان به ورزشگاه شهيد فهميده كه ميزباني مسابقه هاي كشوري فدراسيون پهلواني و زورخانه‌اي ايران است و به ثبت ملي رسيده است اشاره كرد اين باشگاه در شمال پارك‌شهر در خيابان شهيد نيامن بخش تهران قرار دارد.

ورزش زورخانه‌اي امروزي با ورزش چند سال اخير تفاوت بسياري از نظر ظاهري و نوع ورزش كرده است امروزه استفاده از لنگ در ورزش باستاني از طرف فدراسيون اين ورزش ممنوع شده است، اما در شهرهايي مانند كرمانشاه و اراك هنوز هم مانند گذشته از لنگ استفاده مي‌شود.

امروزه مسابقه‌هاي ورزش باستاني به صورت تيمي در يكي از شهرهاي ايراني صورت مي‌گيرد كه در آن هر تيم شامل ۱۰ نفر مي‌باشد يك نفر مرشد، ۸ ورزشكار و يك ميان‌دار، كه ورزش را با پيچيدگي بسيار زيادي نسبت به ورزش ساده زورخانه انجام مي‌دهند.

در پايان گفتني است، پرونده ثبت جهاني آيين‌هاي پهلواني و زورخانه‌اي به كوشش فدراسيون ورزش پهلواني و زورخانه‌اي دقت با همكاري سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري ايران آماده گرديد و به ثبت جهاني رسيد.

همچنين بنياد فردوسي پست از بستن تفاهم نامه همكاري هاي فرهنگي و اجرايي با فدراسيون پهلواني و زورخانه‌اي ايران توانسته است، فرهنگ پهلواني و ورزش زورخانه اي را در ايران و جهان به‌گونه فرهنگي، هنري معرفي نمايد به همين منظور بنياد فردوسي به عنوان برترين سازمان مردم نهاد ايران در زمينه ترويج فرهنگ پهلواني و ورزش زورخانه‌اي معرفي شده است.

ورزش تنيس

تنيس ورزشي راكتي است كه بين دو نفر (تنيس تك نفره) يا بين دو تيم دونفره (دوبل) بازي مي‌شود. هر بازيكن تنيس راكتي دارد كه داراي صفحه‌اي از شبكه توري است. بازيكن با اين راكت، توپي لاستيكي با پوشش نمدي را به زمين حريف پرتاب مي‌كند. در بازي تنيس بازيكني يا تيمي كه زودتر امتياز نهائي را به دست آورد برنده‌است.

ورزش تنيس ابتدا در بريتانيا و بيشتر ميان اشراف‌زادگان رايج شد و سپس به ساير كشورهاي انگليسي زبان رفت و اكنون در همه كشورها بازي مي‌شود. تنيس از ورزش‌هاي المپيك است. در برخي از كشورها به آن تنيس ميداني مي‌گويند تا از ورزش ديگري به نام تنيس شاهي كه در سالن و در زميني با ابعاد متفاوت بازي مي‌شود و همچنين تنيس روي ميز (پينگ پنگ) متمايز گردد.

تاريخچه تنيس در ايران

ظهور ورزش تنيس در ايران به بعد از جنگ جهاني دوم بازمي گردد. پيش از اين در فاصله سالهاي (۱۳۱۵-۱۳۱۸) باشگاه بوستان ورزش كه داراي چندين زمين تنيس در محلي روبروي ورزشگاه شهيد شيرودي فعلي به مديريت شادروان شكوهي گشايش يافت. ورزشگاه شهيد شيرودي ( امجديه سابق) نيز همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش با يك زمين تنيس درمحل كنوني افتتاح و نخستين مسابقات قهرماني تنيس كشور در سال ۱۳۱۸ در همين ورزشگاه برگزار گرديد.

ورزش تنيس بخاطر حضور اتباع انگليسي در آبادان رونق خاصي داشت و اولين مسابقه تنيس بين تيم هاي آبادان و تهران به سالهاي ۱۳۱۷-۱۳۲۰بر مي گردد. پس از جنگ جهاني دوم مسابقات قهرماني تنيس كشور تاسال ۱۳۲۲ جريان داشت كه برادران نعماني ( هانري وژوزف ) در صدر بازيكنان قرار داشتند. از سال ۱۳۲۲-۱۳۳۲ مقام قهرماني تنيس كشور در اختيار ژرژ آفتاندليان قرار داشت. اولين سالي كه ايران در مسابقات تنيس جام ديويس شركت نمود ۱۹۵۹ بود.

زمين‌هاي تنيس

– زمين خاكي يا تنيس خاكي

– زمين چمن

– سالن تنيس يا Indoor

-زمين آسفالت (نوع بسيار نرم آسفالت ورزشي) يا Hard Court

راكت تنيس

راكت تنيس از بخش‌هاي زير تشكيل شده است:

* صفحه يا Head
* زه يا String
* دسته يا Grip

قوانين و مقررات ورزش تنيس

تنيس,مسابقات تنيس,ورزش تنيس

در بازي تنيس بازيكنان زماني كه رقم كل گيمها فرد باشد ۲ طرف زمين را عوض مي‌كنند

– قوانين بازي انفرادي تنيس
تمام بازيكنان قبل از مسابقه‌ تنيس به تمرين ضربات مي‌پردازند و در اين ميان زمان گرم كردن تنها ۵۰ دقيقه است. در بازي تنيس بازيكني كه برنده چرخش راكت و يا پرتاب سكه باشد مي‌تواند انتخاب كند كه زننده يا گيرنده باشد و يا كدام زمين تنيس را مي‌خواهد همچنين مي‌تواند انتخاب كند كه اول حريف تصميم بگيرد و بازيكن ديگر تنها قادر به قبول مواردي است كه برنده سكه انتخاب نكرده باشد.

براي آغاز گيم زننده سرويس پشت بيس لاين در سمت راست علامت مركزي به نحوي مي‌ايستد كه در فاصله بين علامت مركزي و خط كناري انفرادي قرار گيرد و نيز رو به تور باشد. زماني كه حريف آماده است وي ۲ شانس براي ورود توپ تنيس به درون بازي به وسيله سرويس دارد. براي اين كار بايد توپ تنيس را به بالا پرتاب كرده و در جهت ميدان سرويس زمين حريف در عرض تور و به شكل مورب به آن ضربه بزند، زننده سرويس در بازي تنيس نمي‌تواند قبل از برخورد راكت به توپ پا روي بيس لاين بگذارد و يا از آن رد شود.

برنده سرويس آماده دريافت توپ است. او مي‌تواند در هر جايي كه بخواهد بايستد تنها بايد قبل از ضربه به توپ اجازه دهد تا توپ يك بار به زمين تنيس برخورد كند، بعد از هر امتياز زننده به صورت يك در ميان از راست و چپ علامت مركزي سرويس مي‌زند. اگر توپ سرويس بالاي تور را لمس كرد و وارد زمين حريف شد يك ست داده مي‌شود و سرويس بايد تكرار شود.

در بازي تنيس بازيكنان زماني كه رقم كل گيمها فرد باشد ۲ طرف زمين را عوض مي‌كنند، آنها در زمان تعويض زمين تنيس تنها ۹۰ ثانيه اجازه استراحت دارند ( به جز بعد از گيم اول هر ست) و ۲ دقيقه نيز در فاصله زماني بين ستها مي‌توانند استراحت كنند.

– قوانين بازي دوبل تنيس

تنيس,بازي دوبل تنيس,مسابقات تنيس

در بازي تنيس بازيكني يا تيمي كه زودتر امتياز نهائي را به دست آورد برنده‌است

در بازي تنيس به صورت دو نفره يا دوبل، زننده سرويس مي‌تواند در هر جايي در پشت بيس لاين در ناحيه بين علامت مركزي و خطوط كناري بازي دوبل بايستد. هر ۴ بازيكن تنيس در طول گيم مي‌توانند سرويس بزنند و روش سرويس زدن در طول يك ست ثابت است.

براي مثال در يك گيم بازي تنيس بين AC و BD ابتدا فرد A سرويس مي‌زند، سپس B، بعد از آن C و در آخر D. تيم گيرنده تصميم مي‌گيرد كه چه كسي سرويس سمت راست را دريافت مي‌كند و چه كسي سمت چپ را و اين انتخاب در طول هر ست ثابت است.

ساير قوانيني كه براي بازي تنيس يك نفره توضيح داده شد در بازي تنيس به صورت دوبل نيز به كار مي‌رود، به جز اينكه بعد از زدن سرويس فضاي بين خطوط كناري انفرادي و خطوط دوبل داخل زمين حساب مي‌شود.

تجهيزات تنيس

تنيس,تاريخچه تنيس,راكت تنيس

ويلسون، پرنس و هدسل ۷۵ درصد از راكتهاي تنيس را تشكيل مي‌‌دهند

در ورزش تنيس بدون توجه به سطح مهارتي افراد، تمام بازيكنان تنيس نيازمند ابزار يكساني براي بازي خود هستند. اگر چه ممكن است اين تجهيزات تنيس در كيفيت و يا قيمت متفاوت باشند اما به هر حال راكت، زه، توپ، كفش و لباس تنيس از ضروريات فعاليت تنيس به شمار مي‌روند، در ادامه پيشنهاداتي چند در مورد خريد، استفاده و مراقبت از اين لوازم آورده شده است.

– انواع راكت تنيس و زه

وقتي شما قصد خريد يك راكت تنيس را داريد زماني را صرف اطلاع از نوع و كيفيت راكت كنيد. برچسبها، كارتها و آويزه‌ها اطلاعات ارزشمندي را در زمينه سر راكت، سايز، طول، كشش زه، نرمي راكت تنيس و ساير ويژگي‌هاي مورد نياز فراهم مي‌كند.

ويلسون، پرنس و هدسل ۷۵ درصد از راكتهاي تنيس را تشكيل مي‌‌دهند. تقريبا در حدود ۳ چهارم از راكت‌هاي تنيس پرس شده بوده و از آلومينيوم و يا گرافيت سبك ساخته مي‌شوند اما براي افراد مبتدي راكتهايي معمولي تروجود دارند كه تنها براي شروع تنيس مفيد هستند.

امروزه حدود ۸ اونس براي سبك‌ترين و ۵/۱۲ اونس براي سنگين‌ترين راكت تنيس مي‌باشد. در ورزش تنيس مبتديان بهتر است راكتي را انتخاب كنند كه سبك و نسبتا محكم باشد (براي توليد نيرو). در راكتهاي سبك‌تر بايد وزن راكت تنيس به نحوي توزيع شود كه بيشتر آن به سمت سر راكت متمايل باشد. در غير اين صورت ممكن است توليد نيرو براي فرد بسيار دشوار باشد. راكتهاي سنگين تنيس بسيار عالي هستند اما نيازمند تلاش و مهارت بازيكنان متوسط و حرفه‌اي هستند.

قسمتهاي مختلف يك راكت تنيس

بازي تنيس,تنيس,راكت تنيس

راكت تنيس را در مكانهاي گرم، سرد و يا مرطوب نگهداري نكنيد

در بازي تنيس هم‌ زمان با پيشرفت شما در پله‌هاي موفقيت، سبك چرخش شما بهتر مي‌شود. در بازي تنيس به نظر مي‌رسد بازيكناني كه داراي چرخش‌هاي كوتاه‌تري هستند با راكتهاي سخت موفق‌ترند. افرادي با چرخش‌هاي بلند راكتهاي بسيار نرم را در بازي تنيس ترجيح مي‌دهند. بقيه افراد نيز براي ضرباتي با چرخش متوسط بايد به دنبال راكت تنيسي باشند كه درجه نرمي آن متوسط باشد.

اگرچه وزن راكت تنيس كاهش مي‌يابد اندازه سر راكت با گذشت زمان افزايش يافته است. همان طوري كه قبلا نيز ذكر شده در تنيس معمولا راكتهايي بيشتر مورد استفاده قرار مي‌گيرند كه حدود ۹۰ تا ۱۱۰ اينچ مربع مساحت داشته باشند.

امروزه اندازه معمول راكت تنيس بين ۹۵ تا ۱۱۵ است و اندازه‌هاي بزرگ‌تر از آن بيشتر مورد استفاده افرادي است كه براي تفريح تنيس بازي مي‌كنند. اندازه‌هاي طرز گرفتن راكت تنيس در طول ۵ دهه اخير تغيير زيادي نداشته است. هر مدل راكت تنيس در ۵ تا ۶ سايز و اندازه بين ۸/۴۱ تا ۸/۴۵ اينچ به بازار مي‌آيد. اندازه هاي رايج طرز گرفتن بين ۲/۴۱ و ۸/۴۳ اينچ هستند. به اطلاعات روي بالاي دسته راكت تنيس كه در مورد سايز طرز گرفتن آن است توجه كنيد. در اينجا چند روش رايج براي انتخاب راكت مناسب وجود دارند اما هيچ‌كدام از آنها براي توضيح سايز طرز گرفتن شما كاملا عملي نيستند:

۱- با راكت تنيس دست دهيد و يا آن را به طرز گرفتن شرقي بگيريد. همچنان كه انگشتان شما دور طرز گرفتن حلقه مي‌زند بايد انتهاي انگشت شست قادر به لمس مفصل اول انگشت مياني باشد.

۲- فاصله بين سرانگشت حلقه شما و خط طويل ميانه كف دست (دومين خط پاييني از پايه انگشتان) را اندازه بگيريد. خط كش را بين هر انگشت حلقه و مياني خود قرار دهيد. فاصله به دست آمده نزديك محيط دايره طرز گرفتن راكتي است كه مناسب دست شماست.

۳- راكت تنيس را در دست مسلط خود بگيريد، در اين مورد راكت بايد در دست راحت بوده و شكل گرفتن آن متناسب با شكل دست شما باشد.
۴- راكت تنيس را با طرز گرفتن فورهند شرقي بگيريد. شما بايد بتوانيد انگشت اشاره دست غير راكت را در فضاي بين انگشت حلقه و شست خود قرار دهيد . اگر براي اين كار فضاي كافي وجود نداشت، طرز گرفتن شما خيلي كوچك است. برعكس اگر فضاي بين انگشت حلقه و شست شما بيشتر از معمول است اين طرز گرفتن براي شما بزرگ است.

۵- با يك راكت تنيس الگو يا قرضي بازي كنيد. اگر راكت در دست شما پيچ مي‌خورد اين طرز گرفتن احتمالا خيلي كوچك است. اگر دست و بازوي شما خيلي سريع خسته شد اين راكت تنيس براي شما بزرگ است.

سازندگان راكت تنيس طول هاي مختلفي را (تا ۲۹ اينچ) مورد آزمايش قرار داده‌اند اما ميانگين طول راكتها ۲۷ اينچ است. راكتهاي كوتاهي نيز براي تنيس وجود دارند كه قابل استفاده كودكان بوده و ايده خوبي براي آموزش بازيكنان جوان‌تر به شمار مي‌روند.

راكتهاي حرفه‌اي تنيس (آنهايي كه مورد استفاده بازيكنان سطح متوسط و حرفه‌اي هستند) بدون زه فروخته مي‌شوند. در ساخت اين راكت هاي تنيس اغلب از زه‌هاي نايلوني و يا ديگر مواد صنعتي استفاده مي‌شود تعداد محدودي كه از گات (روده گوسفند و يا گاو) استفاده مي‌كنند يا بازيكنان خيلي خوبي هستند و يا از دسته افرادي كه بازيهاي خود را خيلي جدي مي‌گيرند، مي‌باشند.

زه‌هاي محكم‌تر اجازه كنترل بيشتري را مي‌دهند به شرط اينكه شما به اندازه كافي قادر به كنترل توپ بدون توجه به نرمي راكت و يا كشش زه آن باشيد. سعي كنيد از كششي در راكت تنيس خود استفاده كنيد كه بهترين تركيب قدرت و كنترل را ايجاد كند.

سازندگان راكت تنيس طول هاي مختلفي را (تا ۲۹ اينچ) مورد آزمايش قرار داده‌اند اما ميانگين طول راكتها ۲۷ اينچ است. راكتهاي كوتاهي نيز وجود دارند كه قابل استفاده كودكان بوده و ايده خوبي براي آموزش بازيكنان جوان‌تر به شمار مي‌روند.

۱- راكت تنيس را در مكانهاي گرم، سرد و يا مرطوب نگهداري نكنيد.

۲- زماني كه از راكت تنيس استفاده نمي‌كنيد آن را درون پوشش خود قرار دهيد.

۳- از كشيدن راكت تنيس روي زمين براي تعيين خط سرويس و كناره‌ها خودداري كنيد.

۴- از راكت تنيس براي جمع كردن توپها در صورتي كه با زمين تماس پيدا مي‌كند، استفاده نكنيد.

۵- بعد از بازي تنيس در ميدان و يا هواي مرطوب زه‌ها را تميز كنيد.

۶- از محل گرفتن اصلي راكت تنيس شما دچار ساييدگي شده و باعث اذيت دست شما مي‌شود از يك پوشش جانشين استفاده كنيد و يا پوشش ديگري را روي آن بپوشانيد.

۷- از پرتاب كردن راكت تنيس، برخورد راكت به زمين و ضربه زدن به اشياء ديگري به جز توپ تنيس خودداري كنيد.

۸- قبل از جدا كردن زه‌هاي راكت تنيس، وجود پيچ‌خوردگي و يا ترك در آن را به خوبي چك كنيد.

۹- اگر زهي پاره شد براي آزاد كردن كشيدگي، فرم تمام زه‌‌ها را خارج كنيد.

توپ تنيس

تنيس,بازي تنيس,توپ تنيس

توپ تنيس بايد داراي نشان‌گر تاييد توپ از طرف USTA و يا فدراسيون جهاني تنيس باشد

در طي ۴۰ سال گذشته توپهاي تنيس دستخوش تغييرات زيادي نشده است. حتي اگر هم شما يك مبتدي هستيد باز از توپهاي كم كيفيت در بازي تنيس استفاده نكنيد. سعي كنيد در اولين فرصت بهترين توپ تنيس قابل خريد را تهيه كنيد.

ماركها مي‌توانند گاهي فريبنده باشند اما معمولا ويلسون، پن و دانلوپ ۳ كمپاني هستند كه توپهاي تنيس را با كيفيت بالايي توليد مي‌كنند. مارك تجارتي روي توپ تنيس هر چيزي كه باشد شما بايد به دنبال اطلاعاتي باشيد كه نشان‌گر تاييد توپ از طرف USTA و يا فدراسيون جهاني تنيس باشد كه اين اطلاعات معمولا روي بسته پلاستيكي توپهاي تنيس موجود است.

كفش‌ها و جوراب بازيكنان تنيس

بازي تنيس,تنيس,ورزش تنيس

اصلي‌ترين نقش يك كفش تنيس كنترل جانبي آن يعني دوام داخلي و خارجي آن است

اگر به دنبال بازي و يا تمرين تنيس در زميني نرم و يا از خاك رس هستيد كفش هايي را انتخاب كنيد كه نرم و انعطاف‌پذير باشد. حتي بازيكنان جدي هم مي‌توانند ماه‌ها از يك جفت كفش در زمين نرم استفاده كنند. اگر در زمين سخت بازي مي‌كنيد كفش تنيس شما نبايد داراي زيره‌هاي انعطاف‌پذير باشد چون به سرعت پاره مي‌شود.

شايد اصلي‌ترين نقش يك كفش تنيس كنترل جانبي آن است (همان دوام داخلي و خارجي كفش مدنظر است). بازيكن تنيس وقت زيادي را صرف حركت از يك سمت به سمت ديگر مي‌كند درست همان طوري كه به جلو و عقب حركت مي‌كند. انتخاب كفش‌هاي تنيسي كه كنترل حركتي كناري شما را تامين مي‌كنند از پيچ‌خوردگي مچ پا به داخل و يا خارج جلوگيري مي‌كنند و احتمالا مانع اسپرين مچ پا خواهد شد.

تذكر: هرگز از جورابهاي كتاني براي بازي تنيس استفاده نكنيد. جورابهاي كتاني نه تنها در جذب رطوبت پا مفيد نيست بلكه به سرعت چين‌خورده، دچار ساييدگي مي‌شود و شكل خود را از دست مي‌‌دهد.

لباس تنيس

تنيس,لباس بازيكنان تنيس,بازيكن تنيس

در بازي تنيس بهتر است از لباس‌هايي كه باعث حركت راحت‌تر فرد مي شود ستفاده شود

يك نكته خوب اين است كه شما مي‌توانيد لباسي با كيفيت خوب و قيمت متوسط از فروشگاه‌هاي ورزشي، فروشگاههاي با تخفيف ويژه و برخي از مراكز لوازم ورزشي حرفه‌اي بيابيد. در مسابقات تنيس دانش‌آموزان دبيرستانها و كالج معمولا شلوار كوتاه و تي‌شرت تاييد شده ويژه دبيرستان خود را مي‌پوشند.

ممكن است اين اصول پا برجا بماند ولي در حقيقت هيچ اجباري بر رسمي بودن لباس تنيس نيست. اگر بخواهيد در يك تمرين گروهي تنيس و يا رقابتي شركت كنيد براي ادامه فعاليت گاهي قوانين خاصي وجود دارد.

برخي از موسسات هنوز تاكيد به استفاده از لباس سفيد در بازي هاي تنيس دارند ولي در اغلب موارد از لباس رنگي استفاده مي‌شود. براي مسابات تنيس هرگز از مايو شنا استفاده نكنيد و سعي كنيد تابع جمع باشيد. در اين مورد مي‌توان از برخي افراد كاردان سوال كرد. به هر حال در بازي تنيس لباس‌هايي كه باعث حركت راحت‌تر فرد بوده و يا رنگ آنها روشن‌تر است نسبت به لباس‌هاي خوش‌ظاهر، ارجح هستند.

فوايد تنيس

تنيس,بازي تنيس,عكس بازري تنيس

تنيس ورزشي است كه مي‌تواند به توسعه تفكر تاكتيكي فرد كمك كند

به اعتقاد متخصصان، تنيس از پنج نظر روي سلامتي انسان تاثير زيادي دارد:

۱٫ تاثير بازي تنيس بر سلامت قلب و عروق

بيورن بورگ به درستي تنيس را «ورزشي پر از هزاران مسابقه دو» تعريف كرد. حركات سريع ناهوازي كه ورزش تنيس طلب مي كند، چربي را سوزانده، ضربان قلب را افزايش داده و مصرف انرژي را افزايش مي‌دهد. يك بازي تنيس معمولي مي تواند يك تا دو ساعت به طول بيانجامد كه براي بهبود حداكثري سلامت قلب و عروق و كاهش ريسك بيماري‌هاي قلبي و سكته ضروري است.

۲٫ فوايد ورزش تنيس بر رشد عضلات

افزون بر مزاياي تنيس روي سلامت قلبي و عروق، اين بازي تمرين قدرتي در پاها، دست‌ها و بالا تنه را با هم تركيب مي‌كند. تنيس فقط ورزش ساكن بخشي از ماهيچه‌ها نيست. يك مسابقه تنيس نياز به حركت از طرفي به طرف ديگر، جلو و عقب در سرعت‌هاي مختلف دارد كه ماهيچه‌هاي واقع در پاهاي شما را ورزيده مي‌كند.

حركات بازيكن تنيس در يك مسابقه معمولي تنيس باعث بهبود قدرت ساعد، ماهيچه‌هاي كمر و توسعه دروني در ماهيچه‌هاي بدن مي‌شود.

۳٫ توسعه تفكر تاكتيكي با ورزش تنيس

تنيس ورزشي است بر مبناي هندسه و فيزيك. براي همين مي‌تواند مثل شطرنج به توسعه تفكر تاكتيكي كمك كند. از آنجايي كه تنيس بيشتر شامل هوشياري و تفكر تاكتيكي براي ايجاد الگوهاي ضربه به توپ است، ورزش تنيس منجر به برقراري ارتباطات جديد ميان اعصاب مغز مي‌شود. پس از چندين سال بازي، تنيس مي‌تواند باعث بهبود و حفظ رشد مغز شود و شما را در دوران طلايي زندگي‌تان به خوبي هوشيار و باهوش نگه دارد.

۴٫ افزايش تعادل و هماهنگي بدن با ورزش تنيس

هر چه قدر بيشتر تنيس بازي كنيد، بيشتر مي‌توانيد به توسعه مهارت‌هاي مكانيكي براي ضربه به توپ، سنجش مسافت و هماهنگي و تعادل فردي برسيد. تنيس، از طريق انواع مختلفي از تكنيك‌ها و حركات به حفظ تعادل، سرعت، حركت پا و هماهنگي دست و چشم كمك مي‌كند. هر چقدر در بازي تنيس بهتر شويد، بهتر مي توانيد تاثير اين مشخصه‌ها را در زندگي‌تان حس كنيد.

۵٫ تاثير ورزش تنيس بر افزايش اعتمادبه‌نفس‌

در مطالعه اي كه اخيرا در دانشگاه كنتيكت انجام شد، دانشمندان به آزمايش تاثير رواني مزاياي ورزش‌هاي گوناگون بر روي افراد معمولي پرداختند كه در اين آزمايش تنيس بالاترين امتياز را در افزايش اعتماد به نفس، انرژي و مثبت انديشي بدست آورد و همچنين در فاكتورهايي مانند پريشاني، تنش، اضطراب و افسردگي كمترين امتياز را رقم زد.

بازي مرتب تنيس مي تواند شما را در زندگي كاري‌تان باانگيزه نگه دارد و همچنين در غلبه به موانع پيش رو در زندگي شخصي به شما كمك كند.

آسيبهاي ورزش تنيس

تنيس,مسابقه تنيس,بازي تنيس

تاولها، گرفتگي عضلاني و درد ساق نمونه هايي از آسيبهاي ورزش تنيس هستند

اكثر بازيكنان تنيس دچار آسيب‌ديدگي مي‌شوند. اگر چه آسيب آرنج تنيس‌بازان از همه شايع‌تر است ولي چندين آسيب ديگر نيز در اين بازيكنان تنيس معمول است. تاولها، اسپرين، استرين، گرفتگي عضلاني و درد ساق پا مثالهايي از آسيبهاي ديگر هستند كه مانند آرنج تنيس‌بازان دير يا زود بازيكنان تنيس را درگير مي‌كند در اكثر حالات آسيبهاي تنيس اضطراري نيستند و حتي افرادي كه اطلاع كمي در اين زمينه دارند نيز قادر به كنترل اين صدامات مي‌باشند.

قدمت فوتبال به چندين سدهٔ پيش از ميلاد و به چين بازمي گردد كه به تدريج در يونان و رم نيز رواج يافت. فوتبال مدرن امروزي نيز در سال ۱۸۶۶ در مدارس انگلستان شكل گرفت و به تدريج گسترهٔ پراكندگي آن همهٔ جهان را زير پوشش خود قرارداد. با شكل گيري سازمان فيفا در سال ۱۹۰۴ و ايجاد رقابت جام جهاني فوتبال، اين ورزش بسيار گسترده تر شد.

​فدراسيون بين المللي فوتبال (فيفا) در تاريخ ۲۱ مه ۱۹۰۴ در پاريس، فرانسه بنيان گذاري شد. كاميابي هاي ورزش فوتبال در بازي هاي المپيك تابستاني سبب شد كه مقامات فيفا به فكر تشكيل مسابقات جهاني بيافتند. ايدهٔ برگزاري مسابقات جام جهاني فوتبال را ژول ريمه، رئيس وقت فيفا ارائه داد و اين سازمان در كنگره اي در ۲۸ مه ۱۹۲۸ در آمستردام با برگزاري مسابقات جام جهاني موافقت كرد. از همان آغاز، اروگوئه كه قهرمان مسابقات فوتبال بازي هاي المپيك تابستاني ۱۹۲۴ و ۱۹۲۸ شده بود، پيشتاز جام جهاني شد و ميزباني جام جهاني فوتبال ۱۹۳۰ را برعهده گرفت و قهرمان اين جام نيز شد.

نخستين باشگاه فوتبال

باشگاه فوتبال شفيلد نخستين باشگاه فوتبال است و قدمتي ۱۵۲ ساله دارد و در سال ۱۸۵۷ در شهر شفيلد كه در انقلاب صنعتي، عمده مركز توليد فولاد بود، بنيان گذاري شد. ليگ قهرمانان اروپا يكي از معتبرترين جام هاي باشگاهي فوتبال است كه قدمت آن به سال ۱۹۵۵ باز مي گردد. باشگاه فوتبال رئال مادريد در پنج دورهٔ نخست اين مسابقات به قهرماني رسيد. جام باشگاه هاي جهان يكي از معتبرترين مسابقات بين المللي فيفا است كه در سال ۲۰۰۰ بنيان گذاري شد و در نخستين و واپسين دورهٔ (سال ۲۰۱۲) آن، باشگاه فوتبال كورينتيانس از برزيل به مقام قهرماني رسيده است. امروزه ۲۰۷ كشور داراي تيم ملي فوتبال هستند.

فوتبال

محبوب ترين بازي در سراسر جهان فوتبال است كه توسط دو تيم يازده نفره متشكل از بازيكنان فوتبال با يك توپ فوتبال بر روي چمن طبيعي يا مصنوعي با هدف گل زدن انجام مي گيرد. يازده بازيكن هر تيم شامل چند مهاجم، هافبك، مدافع و يك دروازه بان مي شوند كه توسط سرمربي در زمين چيده مي شوند و مانند يك سيستم عمل مي كنند كه سيستم فوتبال ناميده مي شود. امروزه بيش از ۲۵۰ ميليون فوتباليست در بيش از ۲۰۰ كشور وجود دارند.

اندازه زمين فوتبال

طول زمين فوتبال ۹۰ تا ۱۲۰ متر و عرض آن ۴۵ تا ۹۰ متر است. فوتبال در دونيمه ۲۰ تا ۴۵ دقيقه اي انجام مي گيرد و در بازي هاي حذفي و رفت و برگشتي گاهي اوقات، وقت هاي اضافه و پنالتي نيز به آن افزوده مي گردد. فوتبال ضوابطي دارد كه قوانين فوتبال ناميده مي شوند و نمي توان بر خلاف آن ها عمل كرد. سازمان فيفا علاوه بر فوتبال، نهاد رسمي ورزش هاي فوتسال و فوتبال ساحلي نيز مي باشد و كنفدراسيون هاي قاره اي يوفا، اِي اِف سي، سي اِي اِف، كونكاكاف، كونمبول و اُاِف سي از زيرشاخه هاي فيفا هستند.

جام جهاني فوتبال

جام جهاني فوتبال از بزرگ ترين رويدادهاي ورزشي جهان است كه هر چهارسال يك بار در يكي از كشورهاي جهان روي مي دهد. علاوه بر اين، مسابقات بين المللي ديگري مانند بازي هاي المپيك تابستاني، جام كنفدراسيون ها، جام باشگاه هاي جهان، جام ملت هاي اروپا و ليگ قهرمانان اروپانيز رايج است. ليگ هاي متعددي ازجمله لا ليگا و ليگ برتر انگلستان در كشورهاي مختلف به وجود آمده اند كه نوعي مسابقات داخلي محسوب مي شوند. فوتبال بانوان نيز از اواخر سدهٔ نوزدهم ميلادي به راه افتاد. فيفا ادعا مي كند كه وظيفهٔ محافظت بازيكنان از زورافزايي را به خوبي انجام مي دهد و فوتبال، از زورافزايي پاك است. در سال ۲۰۰۴، فيفا يك منشور اخلاقي براي اجراي بازي هاي جوانمردانه به تصويب رساند. اما در سال ۲۰۰۶، اين منشور بازنگري شد و منجر به تشكيل نهاد قضايي سوم فيفا شد.

واژه ي فوتبال

فوتبال در كشورهايي كه آغازگر فوتبال بودند، نام هاي مختلف داشت. اين ورزش در چين تسوچو در ژاپن كِمَري و در يونان و امپراتوري رم هارپاستوم ناميده مي شد. اصطلاح فوتبال (به انگليسي:Football) را براي نخستين بار مردم بريتانيا ابداع كردند، اما مردم ايالات متحده آمريكا آن را ساكر (به انگليسي: Soccer) مي نامند. در بريتانيا اين ورزش در رده هاي سني بزرگسالان، تا مدتي با نام ساكر شناخته مي شد. پس از مدتي، در ردهٔ سني ۱۸ سال براي نخستين بار فوتبال ناميده شد و اين اصطلاح به تدريج بر واژه ساكر تسلط پيدا كرد و در پايان به فوتبال تغيير نام يافت.

اين ورزش در مناطقي از جمله فرانسه، آمريكاي لاتين و اسپانيا با اصطلاح فوتبال ناميده مي شود. آلماني ها با اندكي تنوع آن را Fuball و fooseball مي نامند. ريشهٔ واژهٔ فوتبال به اواخر سال ۱۸۰۰ ميلادي و از هنگامي كه اين ورزش در مدارس انگلستان راه اندازي شد، باز مي گردد.

تعاريف > مسابقهٔ فوتبال:

به بازي كه در آن بازي فوتبال انجام مي گيرد، مسابقهٔ فوتبال مي گويند

تعاريف > تيم فوتبال:

به مجموعه اي از بازيكنان فوتبال گفته مي شود كه در يك مسابقه با هم متحد و هم هدف هستند.

تعاريف > مربي فوتبال:

فردي كه فوتبال نقش تربيت و سازماندهي بازيكنان تيم (از نظر جسمي و روحي) جهت كاميابي در مسابقات را بر عهده دارد در فوتبال امروزي هر تيم چندين مربي دارد كه وظايف به صورت تفكيك شده بين آن ها تقسيم مي شود. سرگروه مربيان تيم، سرمربي ناميده مي شود.

تعاريف > سيستم فوتبال:

سيستم فوتبال

به تاكتيك هايي كه سرمربي براي بازي تيم در نظر مي گيرد و بازيكنان مطابق اين تاكتيك ها در زمين چيده مي شوند، سيستم فوتبال مي گويند كه به نوعي همان ساختار تيم است.

دروازه بان يك پست ثابت است و در سيستم جايي ندارد و ده بازيكن ديگر در اين سيستم در زمين چيده مي شوند.

از جملهٔ سيستم هاي فوتبال ميتوان به ۲–۴–۴، ۱–۱–۴–۴، ۱–۵–۴، ۳–۳–۴ و ۲–۳–۵ اشاره نمود.

سيستم ۲–۴–۴ يكي از رايج ترين سيستم هاي فوتبال است كه در انگلستان بسيار كاربرد دارد و از ۴ مدافع، ۴ هافبك و ۲ مهاجم تشكيل شده است.

سيستم ۱–۱–۴–۴ چنان چه از نامش پيداست، گيج كننده نيست. در اين سيستم، چهار مدافع و چهار هافبك بازي مي كنند و مهاجم دوم پشت مهاجم اصلي قراردارد.

سيستم ۱–۵–۴ را به طور سنتي تيم هاي اروپايي در ليگ هاي برتر خودشان به كار مي گيرند. اين سيستم از چهار مدافع، پنج هافبك و يك مهاجم تشكيل شده است.

سيستم ۳–۳–۴ يك سيستم كاملاً هجومي است. اين سيستم از چهار مدافع، سه هافبك و سه مهاجم تشكيل مي شود و علاوه بر حمله كردن با سه مهاجم، خط هافبكي قوي و نيرومند را دارا مي باشد.

سيستم ۲–۳–۵ نيز تاچند سال پيش به يك سيستم محبوب تبديل شده و به خوبي امكان جابه جايي مهاجمان و مدافعان را فراهم مي كند. اين سيستم همان طور كه از نامش پيداست، از پنج مدافع، سه هافبك و دو مهاجم تشكيل شده است.

يكي از سيستم هاي نوين فوتبال ۱–۴–۱–۴ است كه ساختاري مانند ۳–۳–۴ دارد، با اين تفاوت كه هافبك ها و مهاجمان چپ و راست تقريباً روي يك خط بازي مي كنند و مهاجم نوك از ديگر مهاجمان جلوتر بازي مي كند.

از ديگر سيستم هاي محبوب فوتبال، ۲–۵–۳ است كه شامل سه مدافع، پنج هافبك و دو مهاجم مي شود.

كاپيتان در فوتبال

كاپيتان يكي از بازيكنان است كه وظيفه رهبري تيم در زمين بازي را بر عهده دارد و با بستن بازوبند به بازوي چپش، از ديگر بازيكنان متمايز مي شود.

تعاريف > دروازه بان:

دروازه بان هر تيم وظيفه جلوگيري از ورود توپ به دروازه خودي را بر عهده دارد و لباس وي از ساير بازيكنان تيم متمايز است. وي تنها بازيكن تيم است كه اجازه دارد توپ را (در محدوده مشخص) با دست لمس نمايد.

مدافع فوتبال

به بازيكني گفته مي شود كه محل جاي گيري او در زمين خودي است و ميان دروازه بان خودي و مهاجم حريف قرار مي گيرد و وظيفهٔ اصلي وي مقابله با حمله تيم حريف است. مدافعان خود به انواع مدافع مركزي، مدافع كناري، سوييپر، مدافع جلو و مدافع آزاد (ليبرو) دسته بندي مي شوند.

تعاريف > هافبك:

به بازيكني گفته مي شود كه معمولاً در ميانهٔ زمين بازي مي كند و به زير مجموعه هايي از جمله هافبك هجومي، هافبك دفاعي، هافبك مياني و هافبك كناري تقسيم مي شود. وظايف اصلي هافبك، رساندن توپ به مهاجمان براي گل زني و كمك به مدافعان براي جلوگيري از گل خوردن است.

تعاريف >مهاجم:

به بازيكني گفته مي شود كه در خط جلو بازي مي كند و نزديك ترين بازيكن هر تيم به دروازهٔ حريف است. وظيفه اصلي مهاجم گلزني است. مهاجم زير مجموعه هاي مختلفي مانند مهاجم نوك، مهاجم كنار و مهاجم كاذب دارد.

تعاريف > بازيكن ذخيره:

بازيكن فوتبالي است كه بر روي نيمكت مي نشيند و در مسابقات استاندارد، حداكثر ۳ بازيكن ذخيره مي توانند جايگزين بازيكنان اصلي شوند.

تعاريف > هت تريك:

اگر يك بازيكن در يك مسابقه سه بار يا بيشتر گل زني كند، مي گويند او هت تريك كرده است

تعاريف > كلين شيت (دروازه بسته):

هنگامي كه يك تيم در يك مسابقه هيچ توپي وارد دروازه اش نشود؛ مي گويند آن تيم (يا دروازه بان آن تيم) كلين شيت (دروازه بسته) انجام داده است.

تعاريف > ديواره دفاعي:

يك رديف از بازيكنان فوتبال است كه شانه به شانه يك ديگر مي ايستند و تلاش مي كنند جلوي شوت بازيكنان حريف به دروازه خودي را در زمان نواخت ضربه ايستگاهي مستقيم بگيرند. اين رديف انساني مي بايست حداقل ۱۰ يارد از توپ كاشته شده فاصله داشته باشد.

تعاريف > آوانتاژ:

قانوني است كه به داور اجازه مي دهد در مواردي كه خطايي را روي بازيكني تشخيص داده است، اگر تشخيص دهد كه در جريان ماندن بازي به نفع بازيكن هدف خطا است، اعلام خطا نكند و بازي را ادامه دهد.

بازي

فوتبال قواعدي دارد كه قوانين فوتبال ناميده مي شوند و بازي براساس آن ها انجام مي گيرد. توپ فوتبال وسيله اي است كه بازي با آن انجام مي گيرد و دور آن ۷۱ سانتي متر است. در زمين فوتبال، دو تيم كه هر كدام از يازده بازيكن (شامل مهاجم، هافبك، مدافع و يك دروازه بان) تشكيل شده، به رقابت با يك ديگر مي پردازند و آرمان هر تيم وارد كردن توپ به دروازهٔ حريف يا اصطلاحاً گل زدن است. هر تيمي كه در پايان بازي گل بيشتري به ثمر رسانده باشد، برندهٔ بازي است و تيم مقابل بازنده است. اگر هر دو تيم به تعداد مساوي گل به ثمر برسانند، با هم مساوي يا تساوي كرده اند.

بازيكنان معمولاً با پاي خود توپ را در زمين جابه جا مي كنند و گاهي اوقات از ديگر بخش هاي بدن (به ويژه سر) نيز براي جابه جا كردن توپ استفاده مي كنند. بازيكنان تنها از دست ها و بازوهاي خود نمي توانند استفاده كنند. همهٔ بازيكنان توپ را در هر جهت و در سراسر زمين جابه جا مي كنند، اما نمي توان توپ را در موقعيت آفسايد دريافت كرد.

بازيكنان با روش هاي كنترل توپ از جمله دريپلينگ (دريبل كردن)، پاس دادن توپ به هم تيمي، شوت زدن كه معمولاً با عكس العمل دروازه بان روبه رو مي شود، براي خود فرصت گل زني ايجاد مي كنند. بازيكنان براي جلوگيري از پيشروي فوتباليست هاي رقيب، اعمالي چون پريدن پاس ها، تكل زدن و برخورد فيزيكي با بازيكنان تيم مقابل را انجام مي دهند. فوتبال به طور كلي يك بازي روان است و تنها هنگامي كه توپ از زمين بازي بيرون برود و يا داور خطاي بازيكني را گرفته باشد، متوقف مي شود. پس از توقف، بازي مجدداً آغاز مي گردد.

كارت هاي فوتبال

يك بازي شامل دوتيم است كه هركدام ۱۱ بازيكن درون زمين دارند كه يكي از آن ها دروازه بان است. اگر تعداد بازيكنان يك تيم درون زمين كم تر از ۷ نفر باشد، يا بيش از چهار بازيكن از يك تيم كارت قرمز بگيرند، بازي لغو مي شود.

داوران

هر بازي توسط داوري مقتدر كه توانايي اجراي همه اعمال داوري در زمين را داشته باشد، اداره مي شود. داوران تنها در صورت مشورت با كمك داوران يا داور چهارم (به شرط اين كه بازي مجدداً آغاز نشده باشد)، نظر خود را تغيير مي دهند و يا بازي را فسخ مي كنند. در زمين دو كمك داور وجوددارد كه صلاحيت اعتراض به تصميمات نادرست داور وسط را برعهده دارند. آن ها براي كنترل درست بازي معمولاً حدود ۹٫۱۵ متر (۱۰ يارد) از خط عرضي زمين فاصله دارند. داور چهارم نيز يكي ديگر از مقامات داوري است كه بيرون زمين قراردارد و مسئوليت هايي هم چون هماهنگي تعويض بازيكن هاي تيم ها را برعهده دارد. در صورتي كه يكي از كمك داوران توانايي ادامهٔ كمك داوري بازي را نداشته باشد، داور چهارم جايگزين او مي شود. در مسابقات جام ملت هاي اروپا ۲۰۱۲، دو داور به طور آزمايشي روي خط دروازه ها ايستادند و كمك داوران را در تصميم گيري به ويژه تصميم گيري هاي منطقهٔ پنالتي كمك كردند.

كمك داور در زمين وجود دارند كه مي توانند در اين موارد به تصميم داور اعتراض كنند:

هنگامي كه تمام توپ ميدان بازي را ترك كند.

هنگامي كه كرنر، گل و پرتاب انجام مي گيرد.

هنگامي كه ممكن است يك بازيكن در شرايط آفسايد باشد.

زماني كه تيمي درخواست تعويض كند.

هنگامي كه از ديدگاه داور، سوءرفتار و ياهر حادثهٔ ديگري رخ دهد.

هنگامي كه خطايي انجام مي گيرد، كمك داور مي تواند مسئله را بهتر براي داور توضيح دهد.

هنگامي كه در ضربات پنالتي، پيش از اين كه بازيكن ضربه را بزند، دروازه بان پايش از خط دروازه جلوتر بيايد و توپ وارد دروازه شود، كمك داور اعتراض مي كند.

قوانين فيفا

فيفا قوانيني در درون و بيرون از زمين فوتبال وضع كرده است. اين قوانين در ۳ مارس ۲۰۱۲ تغييركرد و در ۱ ژوئن ۲۰۱۲ به اجرا درآمد. در زير به طور مختصر به شرح آن ها مي پردازيم:

زمين بازي:

طبق ابعاد ميدان زمين كه توسط هيئت بين المللي فوتبال نوشته شده است، طول زمين بايد ۹۰ تا ۱۲۰ متر (۱۰۰ تا ۱۵۰ يارد) و عرض آن ۴۵ تا ۹۰ متر (۵۰ تا ۱۰۰ يارد) باشد. خط مياني زمين كه به اندازه عرض زمين است، مناطق حمله و دفاع دوتيم را جدا مي كند و شعاع دايره مياني ميدان ۹٫۱۵ متر (۱۰ يارد) است. زمين از دو سمت به محوطه جريمه مستطيل شكل امتداد مي يابد و اين محوطه جريمه ۱۵٫۵ متر (۱۸ يارد) از خط دروازه فاصله دارد. محوطه كوچك مستطيل شكل درون محوطه جريمه كه منطقهٔ گل زني ناميده مي شود، ۵٫۵ متر (۶ يارد) از خط دروازه فاصله دارد.

زمين بازي فوتبال بايد مستطيل شكل با سطحي از جنس چمن باشد. با توجه به اين كه قوانين فوتبال در انگلستان شكل گرفته است، اندازه زمين فوتبال براساس دستگاه امپراتوري بيان مي شوند و در اين اندازه گيري، از دستگاه متريك استفاده نمي شود. استفاده از واحدهاي اندازه گيري ديگر، به شكل سنتي در خارج از بريتانيا نيز مرسوم است.

توپ

توپ بازي بايد از چرم يا مواد مناسب ديگر ساخته شده باشد.

بر اساس قانون شماره ۲ توپ بازي بايد كروي شكل، پر از هوا و با محيط ۶۸ تا ۷۰ سانتيمتر، با فشار هواي ۸ تا ۱۲ پوند در اينچ مربع، وزن ۴۱۰ تا ۴۵۰ گرم و پوشيده از چرم يا مواد مناسب ديگر باشد.

اين نوع توپ، توپ استاندارد و يا توپ شماره ي نيز ناميده مي شود. در مسابقات ويژه گروه هاي سني و مسابقات داخل سالن از توپ هاي كوچكتر و سبكتري استفاده مي شود. براي مثال توپ شماره ۴ توپ استاندارد براي بازي فوتسال است.

مدت زمان بازي

بازي فوتبال در دو نيمه ۴۵ دقيقه اي انجام مي گيرد، مگر اين كه داور و دوتيم بر تغيير مدت زمان بازي توافق كرده باشند. هرگونه توافق براي تغيير مدت زمان بازي (براي مثال كاهش هرنيمه به ۴۰ دقيقه به دليل نبود نور كافي) بايد پيش از انجام بازي، صورت گرفته باشد.

آغاز مجدد بازي

بازي در اين موارد مجدداً آغاز مي گردد:

هنگام آغاز مسابقه

پس از به ثمر رسيدن يك گل در طول بازي

هنگام آغاز نيمه دوم

هنگام آغاز هردو نيمه وقت هاي اضافي.
گل زدن

هنگامي كه تمام توپ از خط دروازه ردشود، به شرطي كه پيش از آن خطايي صورت نگرفته باشد، اين تيم گل به ثمر رسانده است.

آفسايد

بر اساس اين قانون بازيكني كه در موقعيت آفسايد قرار دارد حق مشاركت فعال در بازي را ندارد. بازيكني در موقعيت آفسايد است كه در هنگام زدن ضربه توپ توسط هم تيميش هم جلوتر از توپ و هم جلوتر از بازيكن ماقبل آخر تيم حريف به دروازه حريف نزديكتر باشد.

تاريخچه ورزش در ايران

در خصوص تاريخچه ورزش در ايران بايد گفت در ميان كشورهاي مشرق زمين, بي گمان ايران تنها كشوري بود كه در نظام تعليم و تربيت خود بيش تري الويت را به ورزش و تربيت بدني داده بود, چه در حالي كه چينيان به امر ورزش و تربيت بدني توجه چنداني نداشتند و هندوان نيز پرورش تن و فعاليت هاي بدني را گاه مذموم هم مي دانستند, ايرانيان به اهميت و ارزش توانايي و سلامتي بدن به عنوان وسيله بسيار مهمي براي فراهم آوردن ارتشي سلحشور و پيروزمند, پي برده بودند

در خصوص تاريخچه ورزش در ايران بايد گفت: در ميان كشورهاي مشرق زمين، بي گمان ايران تنها كشوري بود كه در نظام تعليم و تربيت خود بيش تري الويت را به ورزش و تربيت بدني داده بود، چه در حالي كه چينيان به امر ورزش و تربيت بدني توجه چنداني نداشتند و هندوان نيز پرورش تن و فعاليت هاي بدني را گاه مذموم هم مي دانستند، ايرانيان به اهميت و ارزش توانايي و سلامتي بدن به عنوان وسيله بسيار مهمي براي فراهم آوردن ارتشي سلحشور و پيروزمند، پي برده بودند.

هرودوت ، مورخ مشهور يوناني مي نويسد:

ايرانيان از پنج سالگي تا بيست سالگي سه چيز را مي آموختند:

۱) سواري

۲) تيركمان

۳) راستگويي

جوانان تمرينات روزانه را از طلوع آفتاب با دويدن و پرتاب سنگ و پرتاب نيزه آغاز مي كردند، و از جمله تمرينات معمولشان، ساختن با جيره اندك و تحمل گرماي بسيار و پياده روي هاي طولاني و عبور از رودخانه، بدون تر شدن سلاح ها و خواب در هواي آزاد بود. سواري و شكار نيز دو فعاليت معمول و رايج بود و جستن بر روي اسب و فرو پريدن از روي آن در حال دويدن و به طور كلي سرعت و چالاكي، از ويژگي هاي سواركاران سوار نظام ايران بود.

به خصوص در باره دوران پارت ها يا اشكانيان و پيدايش كلمه پهلوان بايد گفت: شرح فتوحات اين قوم آريايي و حكومت پانصد ساله آن ها پر از دلاوري ها و كوشش هاي اين مردم است. كلمه پهلوان و پهلواني، ريشه پارتي است كه هر فرد زورمند را منتسب به پارت يا پرتو و پهلو دانسته اند. اينان مردمي جنگجو و شكارچي بودند.

هنستين ، مورخ يوناني مي نويسد:

“پارت ها جنگ و شكار را دوست داشتند. اين قوم از دوران طفوليت تا به هنگام كهولت هميشه با ورزش و تمرينات سخت جنگي و شكار بار آمده بودند.”

● جايگاه ورزش در ايران باستان

دكتر گريشمن، باستان شناس فرانسوي درباره ورود آريانها هزار سال قبل از ميلاد مي‌‌گويد: اين سواران ايراني با زن، بچه و گله وارد شدند و مزيت تقسيم ناحيه را بمالك كوچك متعدد بدست آوردند و بيشتر آنان همره گروه سواران خود وارد خدمت امراي محلي گرديدند.آريانها يكي از شعب مردمان هند و اروپايي بودند كه شعبه اولي آنها بحساب مي‌‌آمدند. برخي از باستان شناسان معتقد هستند كه ساكنين اوليه آريانها يا آرياييها در قسمت شرقي و جنوب شرقي دريار خزر بوده و برخي ديگر آنها را به مردمان قفقازيه كه به قسمت‌هاي جنوبي خزر آمده‌اند نسبت مي‌‌دهند.

اينان مرداني بودند كه از راه شمشير و به‌عنوان سرباز مزدود زندگي مي‌‌كردند ايشان سربازاني را تشكيل مي‌‌دادند كه مي‌‌بايست يك روز جانشين امرائي بشوند كه خود در خدمت ايشان بودند.تاريخ مهاجرت آنها نيز بدرستي روشن نيست ولي بين دو هزار سال تا پانصد سال قبل از ميلاد اين قوم به سرزمين ايران آمده و افراد بومي و محلي را به جنوب برده اند.بنابراين آريانها مردماني قوي، سلحشور و صحرا گرد بوده و كار عمده شان پرورش حيوانات اهلي و شكار و سواري و تيراندازي بوده است.

ورزش و تقويت قواي بدني و مهارت در جنگ و سواري و تيراندازي و راهپيمائي از اصول متداول اين مردم بوده است قومي كه دائما در حال كوچيدن و منازعه با بومي‌هاي محلي بوده و بقهر و غلبه زمينها و كشتزارها را تصاحب مي‌‌كرده قطعا بايد چالاك و سلحشور و بردبار و قوي اندام باشند.

اين مردم بتدريج شهر نشين شده و ده و شهر و قصبه بوجود آورده‌اند از وقتيكه آريانها شهر نشين شدند هميشه مورد هجوم شعبه ديگر آريائيها – سكاها واقع شدند.

قبل از تشكيل دولت ماد، آريانها بشكل ملوك الطوايفي مي‌‌زيسته و رئيس هر خانواده با قدرت كامل خانواده را اداره مي‌‌كرد، و در مواقع جنگ يكي از رؤساي اين خانواده فرماندهي لشكر را بعهده مي‌‌گرفتند كه بعدا مقام سلطنت از همين اختيارات بوجود آمد. در آن زمان هيچيك از امراء و سلاطين قدرت رئيس خانواده را تهديد نمي‌كردند.

از قرن نهم قبل از ميلاد سه تيره بزرگ آريائي در سرزمين ايران به حكومت رسيدند، در مشرق باختري ها، در مغرب مادها و در جنوب پارسها.

آنچه از اخلاق و آداب اين زمان روشن است حالت آماده گي قوم آريائي براي حركت و جنگ و دفاع بوده و در اين عصر كشت غلات كاملاً مرسوم شده و در دهات و قصبات مزارع رونق بيشتري يافتند.

تربيت حيوانات اهلي را عملي ساخته و اسب و سگ از نظر فوايدي كه در جنگ و سفر و حضر و نگهباني رمه و گله داشتند بيشتر اهميت داند.

● اهميت ورزش

امروزه ورزش يكي از اموري است كه به عناوين مختلف در جهان مطرح شده و گروه زيادي به اشكال گوناگون با آن سرو كار دارند. برخي از مردم، ورزشكار حرفه اي اند و گروهي ورزشكار آماتور . گروهي طرفدار و علاقه مند به ورزش و ديدن برنامه ها، مسابقات و نمايش هاي ورزشي بوده، وعده اي نيز از راه ورزش امور زندگي خويش را مي گذرانند.

وزارتخانه ها و ادارات ورزشي فراواني تاسيس شده و مخارج زيادي صرف ورزش ، ساختن استاديوم ها، مجتمع ها و باشگاه هاي ورزشي و نيز تهيه وسائل و لباس هاي ورزشي و يا تماشاي مسابقات ورزشي مي شود. بخش هاي قابل توجهي از برنامه هاي تلويزيون ، راديو ، مجلات و ساير رسانه هاي گروهي، به ورزشي و اخبار ورزشي اختصاص دارد و خلاصه ورزش يكي از اموري است كه در جهان به صورت جدّي مطرح بوده و از جهات مختلف داراي اهميت مي باشد، از جمله:

امروزه يكي از مشكلات جامعه بشري، مساله بي كاري و عوارض ناشي از آن است. بي كاري، به ويژه براي نوجوانان و جوانان و به خصوص در ايام تعطيلات تابستاني مدارس و مراكز آموزشي، بسيار خطرناك و مضرّ است و بايد با آن مبارزه شده ، يا به نحوي اوقات بي كاري را پر نمود كه مفيد بوده و يا لااقل مضر نباشد. بسياري از انحرافات، از قبيل: اعتياد به مواد مخدر، دزدي و ايجاد مزاحمت، دعواها و درگيري هاي خياباني، انحرافات جنسي و … زاييده بي كاري و ولگردي است.

مرحوم شهيد مطهري در كتاب تعليم و تربيت در اسلام، مطلبي تحت عنوان “زن و غيبت” دارد و مي فرمايد:

“زن ها در قديم مشهور بودند كه زياد غيبت مي كنند. شايد اين به عنوان يك خصلت زنانه معروف شده بود كه زن طبيعتش اين است و جنساً غيبت كن است؛ در صورتي كه چنين چيزي نيست، زن و مرد فرق نمي كنند. علتش اين بود كه زن – مخصوصاً زن هاي متعيّنات، زن هايي كه كلفت داشته اند و در خانه، همه كارهايشان را كلفت و نوكر انجام مي دادند- هيچ شغلي و هيچ كاري، نه داخلي و نه خارجي نداشت، صبح تا شب بايد بنشيند و هيچ كاري نكند. كتاب هم كه مطالعه نمي كرده و اهل علم هم كه نبوده، بايد يك زن هم شان خود پيدا كند، با آن زن چه كند؟ راهي غير از غيبت كردن به رويشان باز نبوده، و اين برايشان يك امر ضروري بوده؛ يعني اگر غيبت نمي كردند، واقعاً بدبخت و بي چاره بودند.”

شايد به واسطه جلوگيري از همين عوارض سوء بي كاري باشد كه مي بينيم در اسلام از “كار و انسان شاغل” بسيار تجليل شده است. احاديث فراواني در اين زمينه وارد شده كه توجه شما را به برخي از آن احاديث جلب مي نمايم:

امام علي عليه السلام فرمود:

اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ المُحتَرِفَ الاَمينَ؛

خداوند، انسان اميني را كه داراي حرفه است (و به آن اشتغال دارد) دوست مي دارد.

رسول خدا صلي عليه واله فرمود:

اَلكادُّ لِعِيالِهِ كَالمُجاهِدِ في سَبيلِ اللهِ؛

كسي كه خود را براي اداره زندگي اش به مشقت مي اندازد، مانند كسي است كه در راه خدا جهاد مي كند.

رسول اكرم صلي عليه واله فرمود:

مَلعُونُ مَن القي كَلَّهُ عَلَي النّاسِ؛

هر كس كه سنگيني اقتصادي خود را بر دوش مردم بيندازد، ملعون است.

بدون شك، مردم و كشور بايد در پي ايجاد كار و اشتغال سالم براي همه باشند، ولي آيا هميشه امكان اشتغال براي همه و به ويژه جوانان و نوجوانان فراهم است؟ اگر اين امكان فراهم نشد، تكليف چيست؟ آيا ايجاد سرگرمي هاي سالم و مفيد نمي تواند از بسياري انحرافات جلوگيري كند؟

ورزش يكي از مفيدترين و سالم ترين سرگرمي هايي است كه مي تواند اوقات فراغت جوانان و نوجوانان را پر كند.

ورزش، كسالت و تنبلي را از انسان زدوده و به وي نشاط و شادابي بخشيده، او را براي انجام كارهاي و وظايف فردي و اجتماعي آماده نموده و اخلاقش را بهبود مي بخشد.

ورزش، روحيه شجاعت، از خود گذشتگي، مبارزه با ظلم و ظالم و دفاع از مظلوم را در انسان تقويت نموده، اراده وي را قوي مي سازد.

ورزش، توان رزمي انسان را افزايش مي دهد. بالا بودن توان جسماني نيروهاي نظامي و رزمي، تنها در زمان هاي گذشته كه جنگ ها با سلاح هاي سرد صورت مي گرفت، مورد توجه نبوده، بلكه امروزه نيز حائز اهميت فراوان است و تمرينات بدني قسمت عمده اي از آموزش هاي نظاميان و به ويژه كماندوها و نيروهاي ويژه را تشكيل مي دهد. همچنين افرادي كه از نقطه نظر بدني و جسماني، ضعيف و يا ناقص باشند، در ارتش پذيرفته نشده و گاه از خدمت سربازي نيز معاف مي گردند.

اهميت سلامتي و توانمندي جسماني بر كسي پوشيده نيست.

رشته ورزشي چوگان
چوگان از ورزشهاي كهن ايراني است كه امروزه به ورزشي جهاني تبديل شده است. اين رشته به دليل رواج در ميان پادشاهان و بزرگان به بازي شاهان معروف است. نام چوگان از نام چوبي كه در آن استفاده مي‌شود برگرفته شده‌است.

اين بازي در ابتدا عنواني نظامي و جنگي داشت و سواركاران ايراني در آن استعداد اسب‌هاي جنگي خود را به نمايش مي‌گذاشتند.
امروزه بيش از ۷۷ كشور مسابقات و برنامه‌هاي ويژهٔ چوگان برگزار مي كنند. چوگان همچنين از جمله ورزش‌هايي است كه از سال ۱۹۰۰ (ميلادي) تا سال ۱۹۳۹ (ميلادي) به عنوان يك ورزش درمسابقات جهاني المپيك بازي شده و هم اكنون نيز از سوي كميته بين‌المللي المپيك به عنوان يكي از ورزش‌هاي جهاني شناخته شده است اما اين ورزش در زادگاه خود ايران چندان مورد اقبال عمومي نيست.
تاريخچه
اين بازي از حدود ۶۰۰ قبل از ميلاد در ايران شكل گرفت و در دوره هخامنشيان بازي مي‌شده است. چوگان به هنگام كشور گشايي داريوش اول در هند، در آن سرزمين رواج يافت. همچنين در دوره ساسانيان بخشي از فرهنگ بازي‌هاي اين دوره بوده است.
رودكي اولين شاعري است كه پس از اسلام از چوگان صحبت مي‌كند و فردوسي نيز به كرات از آن نام مي‌برد. فردوسي قصهٔ چوگان بازي سياوش و افراسياب را به نظم درمي‌آورد و در جاي ديگري مي‌گويد:
همه كودكان را به ميدان فرست براي ديدن گوي و چوگان فرست
سعدي، حافظ، ناصرخسرو و مولانا هم به چوگان اشاره كرده‌اند.
مغولان پس از حمله به ايران و در زماني كه با فرهنگ و هنر ايران آشنا مي‌شوند چوگان بازي را نيز ياد گرفته و در سراسر امپراطوري وسيع خود رواج مي‌دهند. مي‌توان گفت كه گرايش كشورهاي شرق آسيا به چوگان به همين دليل است. از اين دوره به‌عنوان جدّي‌ترين برهه خروج چوگان از ايران ياد مي‌شود.
چوگان در دوره صفويه به شكوفايي رسيد.
اسناد تاريخي نشان داده اند كه شاه عباس چوگان باز بوده است و حتي پيش از اينكه به اصفهان بيايد در قزوين كه پايتخت ايران بوده چوگان بازي مي‌كرده است. همچنين ميدان نقش جهان اصفهان براي چوگان بازي بنا نهاده شده بود.

اروپاييان در زمان صفويان و در زمان استعمار خود در هند، با اين بازي آشنا شدند و افسران انگليسي نيز به طور حرفه‌اي چوگان را در باشگاه كلكته آموخته و با خود با انگليس بردند. بعدها نيز ورزش‌هايي از قبيل گلف و هاكي پديد آوردند كه دسته‌هاي استفاده شده در اين بازي‌ها به همان چوب چوگان برمي‌گردد. در سال ۱۸۶۰ (ميلادي) چوگان در انگليس متداول مي‌شود. سپس از اين كشور بازي به آمريكاي جنوبي مي‌رود و به شدت رواج مي‌يابد چنانكه اكنون چوگان در آمريكاي جنوبي از همه جاي دنيا بيشتر بازي مي‌شود و طرفداران بسياري نيز دارد.
اين ورزش در ايران پس از صفويان كم كم رو به فراموشي رفت. البته در زمان پهلوي، در ارتباط با اروپاييان، چوگان دوباره مورد توجه قرار گرفت، ولي مانند گذشته رواج نيافت. امروزه سعي مي‌شود توجه بيشتري به اين ورزش نشان داده شود. همچنين اقداماتي براي تاُسيس زمين‌هايي سرپوشيده براي زنان انجام شده‌است.
چوگان بازي بي‌انگيزه‌اي نبوده است و كاملا يك بازي استراتژيك است كه آمادگي سوار و اسب را با هم نياز داشته است. سوار و اسب در بازي چوگان مشق رزم ميكرده اند. اسب وقتي مقابل مانعي قرار مي‌گيرد، فرار مي‌كند اما اسب چوگان به سمت مانع رفته و خود را در شرايطي قرار مي‌دهد كه سوار، چوگان بزند. اسبي كه خود با شرايط چوگان باز در ميدان تطبيق مي‌دهد براحتي در ميدان جنگ نيز حضور مي‌يابد.
مشخصه‌هاي زمين چوگان
طول و عرض زمين چوگان به ترتيب ۲۷۴ و ۱۴۵ متر است (البته در كشور ايالات متحده آمريكا و آرژانتين اين ابعاد كمي از استاندارد رايج بزرگ‌تر مي‌باشد). طول دروازه نيز ۷ متر مي‌باشد.
مدت زمان مسابقه
يك بازي چوگان به ۶ دوره زماني (چوكه) كه هر كدام ۷ دقيقه مي‌باشد تقسيم مي‌شود. البته اين استاندارد مربوط به كشور انگلستان مي‌باشد ولي در آرژانتين و آمريكا اين مدت زماني به هشت قسمت تقسيم شده و بين هر چوكه استراحتي معادل۳ دقيقه و بين دو نيمه ۵ دقيقه در نظر گرفته مي‌شود.
تعداد بازيكنان
در هر تيم چهار نفر بازي مي‌كنند. نفر اول يك مهاجم است و كار او حمله و نيز كمك به مدافع است. نفر دوم نيز مهاجم است، ولي وظيفه او در دفاع مهم‌تر است. نفر سوم كه معمولاً بهترين بازيكن تيم است، وظيفه دارد تا حركات دفاعي را به ضد حمله تبديل كند. نفر چهارم نيز مدافع است و وظيفه دارد توپ را از دروازه دور كند. از آن جايي كه چوگان بازي‌اي با روند سريع است، امكان دارد بازي كنان يك تيم در قسمت‌هاي مختلفي از زمين قرار گيرند كه مربوط به وظيفه بازيكن ديگر باشد. در اين حالت بايد وظايف آن بازيكن را انجام دهند تا به جاي خود بازگردند.
هدف و قوانين بازي
هدف اين بازي فرستادن توپ در دروازهٔ حريف مي‌باشد. هنگامي كه توپ از پشت دروازه خارج مي‌شود، پرتاب توپ به تيم مورد حمله قرار گرفته تعلق مي‌گيرد، مگر اين كه خود اين تيم باعث خارج شدن آن شده باشد.

در اين صورت به تيم مقابل يك پرتاب آزاد (از ۸۴ متري محل خروج) تعلق مي‌گيرد. پس از هر گل، دو تيم زمين خود را تعويض مي‌كنند و داور توپ را در مركز زمين قرار مي‌دهد. در صورتي كه دو تيم برابر شوند، وقت اضافي به آن‌ها تعلق مي‌گيرد و اولين تيمي كه گل بزند برنده اعلام مي‌شود. هنگامي كه بازيكني به سمت جهتي كه توپ در آن پرتاب شده‌است مي‌تازد، تقدم با اوست در صورتي كه (و تنها در اين صورت) كه توپ در سمت راست او باشد. در اين صورت هيچ بازكني اجازه ندارد راه او را سد كند، مگر آن كه در فاصلهٔ معقولي قرار گيرد كه هيچ جاي خطر نباشد.
خطاهاي ورزش چوگان
قطع مسير سواركاري كه در طول مسير خود در حال زدن توپ است و با اين كار، انداختن جان او در مخاطره.
ضربه زدن از جهت مخالف (از سمت چپ).
سواركاري و يا زدن ضربه به شكلي كه براي ساير سواركارها خطرناك باشد.
انواع جريمه‌هاي بازي چوگان
احتساب يك گل براي تيم مقابل درصورت برخورد خطرناك و يا خطاي عمد در نزديكي دروازه.
زدن يك ضربه آزاد از فاصله ۲۷ متري در جهت مخالف دروازه، و قرار گرفتن مدافعين در پشت خط دروازه. مدافعين تنها زماني اجازهٔ دخالت دارند كه ضربه زده شود.
زدن يك ضربه آزاد از فاصله ۳۶ متري با همان شرايط.
زدن يك ضربه آزاد از فاصله ۵۴ متري به طوري كه هيچ مدافعي تا فاصله ۲۷ متري نقطه زدن توپ قرارداشته باشد.
زدن يك ضربه آزاد از وسط زمين (بدون وجود قانوني مانند آفسايد و… مانند فوتبال).
زدن يك ضربه آزاد از محل وقوع خطا. در اين شرايط هيچ مدافعي نبايد تا فاصله ۲۷ متري از نقطه زدن ضربه قرار داشته باشد.
كورنر مانند فوتبال وجود ندارد ولي حركتي مشابه به شكل زير انجام مي‌گيرد: يك ضربه آزاد از فاصله ۵۴ متري دروازه به اين شرط كه مدافعين در فاصله ۲۷ متري از زدن ضربه قرارداشته باشند.
داوري در چوگان
بازي چوگان توسط دو سر داور و يك داور قضاوت مي‌شود. سرداوران براي اينكه در كم و كيف بازي قرار داشته باشند سوار بر اسب مي‌باشند. در صورت توافق بين كاپيتان‌هاي دو تيم مي‌توان قضاوت را به دو سرداور واگذار كرد ولي در صورت عدم توافق بين آن دو، تصميم گيري حكم قطعي به عهده داور سوم است.
شروع مسابقه چوگان
در ابتداي شروع مسابقه، هر دو تيم در ميانه زمين و پشت خط مياني صف آرايي كرده و چيدمان مخصوص به خود را مي‌گيرند. سپس داور توپ را از فاصله ۶/۴ متري به ميان آنها پرتاب مي‌كند و بازي با تصاحب توپ از طرف يكي از دو تيم شروع مي‌شود.
توقف بازي
توقف مسابقه چوگان در شرايط معمولي فقط در زمان پايان يك چوكه، جهت استراحت و تعويض اسب‌ها صورت مي‌گيرد، ولي اگر در ميان يك چوكه يكي از اتفاقات زير رخ دهد داور مي‌تواند دستور توقف بازي را صادر نمايد:
زمين خوردن يكي از اسبها در حين مسابقه.
مصدوم شدن يك اسب بر اثر سانحه و يا اتفاقي غير منتظره براي يكي از اسب‌ها (در صورت زمين خوردن سوار كار از اسب به طوري كه اتفاق جدي براي سواركار رخ نداده باشد، بازي همچنان ادامه خواهد داشت.).
نحوه ثبت امتيازات
زماني يك امتياز براي تيمي ثبت مي‌شود كه توپ از خط دروازه آشكارا بگذرد و داور صحت آن را تصديق نمايد. در صورتي كه توپ به قسمت فوقاني دروازه برخورد كند ثبت امتياز مشروط به تاُييد داور است.
اسب‌هاي چوگان
در ورزش چوگان معمولاً از اسبهاي كوتاه قد استفاده مي‌شود، بدين منظور پوني‌ها از جايگاه ويژه‌اي برخوردارند. در يك بازي معمولاً از يك اسب حداكثر در دو چوكه استفاده مي‌شود، البته بايد بين آن‌ها يك چوكه استراحت به اسب داده شود.
وسائل ضروري اسب در حين مسابقه چوگان
بانداژ براي حفاظت چهار ساق اسب به منظور عدم برخورد ضربات توپ و يا چوب چوگان به ساق‌ها.
انتخاب افسار (دهنه، لگام) مناسب جهت كنترل هرچه بهتر اسب در حين مسابقه.
وسائل ضروري سواركار
-كلاه ايمني مخصوص چوگان
– دستكش
– شلاق چوگان كه اندازه آن تقريباً معادل ۱۰۶ سانتيمتر مي‌باشد و علت آن نيز سهولت استفاده از آن حين مسابقه‌است.
-چكمه سواركاري بدون بند
-زانوبند
اندازه چوب چوگان و توپ
چوب چوگان داراي طولي معادل ۱۲۹ سانتيمتر مي‌باشد كه انتهاي آن به صورت استوانه‌اي است. معمولاً براي ساخت آن از چوب بامبو يا چوب‌هاي سبك و مقاومي همچون چوب درخت خرمالو استفاده مي‌شود. قطر توپ حدود نيز ۲۵/۸ سانتيمتر است و در حدود ۱۴۱-۱۲۷ گرم وزن دارد، جنس توپ از چوب بيد و يا بامبو مي‌باشد. البته در بازي‌هاي تمريني از نوع پلاستيكي و فومي آن هم استفاده مي‌شود.

درجه حرارت آب وهوا

مدت توقف در آب وابسته به مقدار درجه حرارت آب و هوا بستگي دارد . برنامه ي آموزشي هنگامي مي تواند موفقيت آميز باشد كه كارآموزان در آب احساس آرامش نمايند . مثلاً سرد بودن آب باعث لرزش كارآموزان شناگر شده و اين امر به نوبه ي خود در بازده ي كلاس اثر منفي خواهد داشت . در ضمن كودكان و نوجوانان از نظر تطبيق و هماهنگي گردش خون نسبت به بزرگسالان با اشكالاتي مواجههستند . درجه ي حرارت آب براي بزرگسالان بايد ۲۷- ۲۵ درجه و براي كودكان ۳۰-۲۸ درجه باشد . بنابراين تعليم شنا براي مبتديان در استخر سرپوشيده مناسب تر از استخر رو باز است ، براي توفيق بيشتر در مراحل آموزشي لازم است به محض اينكه مبتديان احساس سرما و لرزش و عدم علاقه مندي از خود نشان دادند به سرعت كلاس را تعطيل كنند .

۱ – غوطه وري

كار آموز شناگر بايد بياموزد كه خود را مطمئن و متناسب در آب متعادل كرده و با اراده خود را به زير آب كشيده و جهات مختلف را تشخيص دهد .

او بايد زماني كه در آب غوطه وراست چشم هايش را باز نگهدارد . در ابتدا كار آموز به محض اينكه سرش را از آب بيرون آورد چشم هايش را تند تند دست مي كشد اين عمل نشان دهنده ترس زياداست . با صبر و حوصله و تحمل زياد مي توان اين ترس را از كار آموز گرفت . در نتيجه كارآموز بايد ياد بگيرد كه چشم هاي خود را در مدت طولاتي تري در آب باز نگاهدارد و يا بهتر خود را در آب به حالت غوطه وري در آورد . بدين ترتيب كار آموز شناگر تجربه هاي لازم را براي پيشرفت در مراحل بعدي پيدا خواهد كرد .

نكته : در هنگام فرو رفتن ساده در آب سر بايد به تدريج زير آب فرو رود .

صورت بايد روي آب قرار گيرد و عمل بازدم ( نفس را خالي كردن ) در زير آب صورت گيرد .

۲ – پرش در آب

براي كسب اطمينان بيشتر،پرش در آب نقش مهمي را ايفاء مي نمايد به خصوص اگر اين پرش با غوطه وري همراه باشد . پرش در آب اگر با غوطه وري همراه باشد، جسارت كارآموز شناگر را زياد مي كند و به او اعتماد به نفس خواهد داد . كارآموز شناگر روي لبه ي استخر مي نشيند و داخل آب مي پرد . بعد با حالت زانو جمع به داخل آب مي پرد بايد به كار آموز شناگر آموزش داد كه پس از يك پرش در آب چگونه مي تواند بدن خود را به حالت غوطه وري در آب در آورد .

۳- تنفس

در شنا تنفس يكنواخت و ارادي از اهميت فوق العاده اي برخوردار است.تنفس و يا به طور كلي عمل دم و بازدم با ريتم حركات شنا بايد هماهنگ باشد،زيرا در غير اين صورت مانعي در اجراي حركات شنا به وجودمي آيد . پس كارآموز شناگر بايد بياموزد كه چطور در آب به طور صحيح تنفس نمايد .

با توجه به اينكه ورزش شنا احتياج به استقامت زياد دارد ، بنابراين بايد خوب به اين امر توجه شود . به كارآموز بايد گفت كه اگر نفس را در سينه حبس كند و خيلي آرام زانوها را به طرف شكم جمع كند و پاها را آرام از كف استخر جدا سازد ، در اين صورت حالت شناوري پيدا مي كند . يعني به محض اينكه به زير آب برود بلافاصله كم كم به سطح آب مي آيد و حالت شناور بودن خود را احساس مي كند و از اين كار لذت مي برد . ناگفته نماندكه مربي چند بار اين حركت را قبل از كار آموز انجام مي دهد .

۴- سرخوردن

يكي ديگر از اصولي كه به عنوان اصل اساسي شنا مي توان محسوب كرد سرخوردناست . پس از اينكه كار آموز شناگر قادر شد خود را بدون استفاده از دست و پا در آب غوطه ور نمايد مي توان سرخوردن را به او آموزش داد . پس از اجراي حركات مناسب در آب قبل از هر چيز كارآموز شناگر بايد بياموزد كه چگونه بدن خود را به حالت افقي روي آب حفظ نمايد تا بدين وسيله بدنش را در آب متعادل نگاه دارد . با كسب تجربه كافي ، كارآموز شناگر مي آموزد كه پس از يك دم عميق بدن خود را به حالت متعادل و مناسب در آب حفظ نمايد . و از اين حالت با گذاشتن پا به ديوار استخر و وارد آوردن فشار توسط پنجه هاي پا به ديوار ، كار آموز شناگر در مسير شنا سر مي خورد .

سرخوردن بر روي آب مي تواند به چند روش انجام شود:

بهترين روش در ابتداي آموزش اينست كه مربي دست هاي شاگرد را در حالت شناوري گرفته و بكشد و بعد از كشش بلافاصله دست هاي شاگرد را رها كند تا اينكه شاگرد از سرخوردن لذت ببرد .

حالت ديگر اين است كه وقتي كارآموز شناگر به حالت شناور بر روي آب است ، مربي از كارآموز مي خواهد كه سر بخورد ، به محض سرخوردن ، مربي دستش را در كف پاهاي شاگرد گذاشته واو را به طرف جلو هل مي دهد . كار آموز از اين حركت خوشش مي آيد و مي بيندكه به راحتي بر روي آب پيش روي مي نمايد .

حالت ديگر اينست كه مربي دست هايش را زير شكم كارآموز شناگر قرار داده واو را به طرف جلو مي برد .

سرخوردن بر روي آب با فشار يك پا به ديواره استخر

براي اينكه شاگرد عمل شناوري توام با پيشروي در آب به حالت خوابيده بر روي شكم را حس نمايد،لازم است كه با كمك گرفتن از ديواره استخر و فشار پا به ديواره اينكار را انجام دهد ، مطابق شكل زير شاگرد كنار استخر مي ايستد و در حالي كه دستهايش بالاي سرش است ،آرنجها كشيده و بازوانش به گوشهايش چسبيده اند يك پايش را به ديواره استخر مي گذارد . ‌مايوي شناگر به ديواره چسبيده است بدن را به طرف جلو خم مي نمايد ( بدون اينكه سرش از دستانش خارج شود )

با گرفتن يك نفس عميق و با فشار به ديواره استخر توسط يك پا به طرف سطح آب سر مي خورد و در اين حالت دستها ،رانها و به طور كلي بدن كشيده است و سر هنوز در بين دستان قراردارد.

پس از تمام شدن هواي درون ششها و يا فرو افتادن پاها از حالت افقي مي ايستد . به طور معمول بيشتر شناگران موقع بلند شدن و ايستادن از حالت سرخوردن به علت اينكه سرو بالاتنه را بالا مياورند در حاليكه هنوز پاهايشان زير بدنشان قرار نگرفته است تلوتلو مي خورند بايدبه آنان گفته شود موقعي كه مي خواهد بايستد وعمل سرخوردن شما تمام شده است قبل از خارج كردن سر و بالا تنه از آب اول پاها را به زير شكم جمع نموده و به كف استخر و پس از اطمينان از اينكه پاهايتان روي زمين است سر را بلند كنيد اين حركت را چند بار تكرار كنيد .